Waarom je geen Apple AirTag om de nek van je hond zou moeten hangen
Er zijn van die uitvindingen waar je van denkt: waarom heeft niemand anders dit bedacht? De AirTag is er één van, en hoewel Apple deze uitvinding zeker niet zelf heeft bedacht, heeft het bedrijf het wel geperfectioneerd. Maar gebruik ze vooral niet voor je huisdier, vindt ook OMT-redacteur Dennis Mons.
Koffer kwijt? Geen probleem met een AirTag. Sterker nog, als je zelfs je sleutels regelmatig kwijtraakt (zoals wij allen?) is het fijn als er een piepje klinkt om te vertellen dat ze gewoon in de koelkast liggen (don’t ask).
Apple’s AirTag is niet zaligmakend om alles te vinden
Zo’n handig apparaatje heeft dus vele voordelen. En da’s ondanks het feit dat AirTag of zelfs de Zoek mijn-app niet bepaald de politie in actie zet om iets terug te halen wat van jou is, terwijl je letterlijk (bijna) het adres kan geven van waar jouw eigendom is. Maar dat terzijde.
Vaak kan je dus nog redelijk je spulletjes terugvinden. Maar huisdieren ook?
Het is verleidelijk om een AirTag om je hond te hangen. Is dat aan te raden? Volgens Apple zelf is het antwoord nee. Het is namelijk geen garantie dat Sir Barksalot makkelijk terug te vinden is én het is gewoonweg gevaarlijk.
Een van de problemen is namelijk dat de hond (of kat, of cavia) alleen nauwkeurig terug te vinden is in je thuisnetwerk en sowieso binnen Bluetooth-bereik is. Als iemand buiten dat netwerk dus je viervoeter (of tweevoeter als je een gans hebt) zijn of haar prachtige, harige ofwel verige vondst wilt aanmelden, is een geüpdatete iPhone of iPad nodig. Dus dan moet je gewoon mazzel hebben.
Natuurlijk is het zo dat je met een Android-telefoon ook een melding kan plaatsen dat de AirTag gevonden is. Maar die persoon moet ook maar net weten wat een AirTag is en hoe het werkt.
Goede verkoop van Apple-halsbandjes
Dat stopt fabrikanten niet van het en masse maken van halsbanden met een AirTag. En natuurlijk zijn we dan geneigd om die om onze harige vriend te knopen. Het kan theoretisch geen kwaad, maar we snappen dat Apple de AirTag niet verscheept als een belofte om je beste maatje terug te vinden. Er hangen namelijk wat risico’s aan.
De New York Times heeft dan ook een paar anekdotes verzameld van mensen die dat wel deden.
Eén eigenaar was sowieso benieuwd waar zijn AirTag, die aan de hond zat, was gebleven. Bij het pingen van de locatie begon de buik van zijn tweede hond te piepen. Dat is in eerste instantie hilarisch, maar daarna onmiddellijk zorgelijk.
Fun fact: de hond in kwestie spuugde de tracker uit en de eigenaar kocht een nieuwe halsband voor de tracker. Dat is. Nogal stupide.
Hetzelfde gold ook voor een andere eigenaar wiens hond ging kauwen op de rare hanger. Het beestje beet de AirTag stuk en kreeg delen van het apparaatje binnen. Gelukkig was de batterij niet gesprongen, maar het is om die reden dat Apple een AirTag afraadt voor het vinden van huisdieren en het kauwen op hun producten (vermoedelijk).
Dé oplossing is simpeler
Hoe fijn het idee ook is om je huisdier te kunnen traceren, is het dus vrijwel altijd een slecht idee om een apparaat om de nek te hangen met een batterij, uitzonderingen daargelaten. De simpelste oplossing is nog altijd om je huisdier te laten chippen.
Natuurlijk haalt dat de kopzorg niet weg dat je niet meteen weet waar Sir Barkaslot is, maar als hij wordt gevonden dan ben je als eigenaar zélf snel getraceerd.
Op de ideale combinatie, een tracker én een kleine onderhuidse chip, moeten we dus nog even wachten.
https://www.onemorething.nl/2022/12/macbook-pro-hondenvoer-amazon/