“Apple doet het verkeerd”

Het einde van het jaar is een tijd van lijstjes. Jan Mulder heeft in De Wereld Draait Door z’n lijstjes met ergernissen en zoiets wil ik ook een keer. Vandaar het hieronder gepresenteerde ‘overzicht van de domheid’. Ik hoor zóóóóó vaak dat Apple het allemaal verkeerd doet, maar achteraf blijkt het vaak toch anders te zitten. Iets wat ik en velen met mij al wisten natuurlijk. Het is niet dat ik me er aan erger, wel wil er met mijn OMT vrienden eens hard om lachen.

Ik ben een Apple fan in hart en nieren en dat begon allemaal in 1980. Apple verkocht in die tijd de Apple ][, een van de eerste computers die gewoon op je bureau stond. De ‘experts’ in die tijd vonden dat maar niets, een computer die op je bureau past zou nooit krachtig genoeg kunnen zijn om er ‘echt werk’ mee te doen. IBM was dankzij haar mainframes het grootste computerbedrijf en dat zou ook wel zo blijven. Een paar jaar later ging IBM ook PC’s verkopen en brak Microsoft door. Aardig is je nu te bedenken dat een iPhone van een paar jaar geleden ongeveer net zo krachtig is als die ‘superieure’ IBM mainframes van toen.

In 1984 kwam de Macintosh uit. Destijds waren er allerlei redenen waarom veel journalisten en andere experts vonden dat het echt niets zou worden. Allereerst konden er in de Mac geen floppy disks van vijf-en-een-kwart inch. In plaats daar van moest er een nieuw soort schijf gebruikt worden: Een steviger en daardoor minder kwetsbare schijf van Sony die maar drie-en-een-half bij drie-en-een-half inch groot was. Dat er veel meer gegevens op pasten (wel 400 kilobytes!) en dat de schijfjes niet zo makkelijk beschadigd raakten maakte niet uit, dat Apple de standaard niet volgde vond men fout. Uiteindelijk stapte alle computerfabrikanten over op deze Sony 3.5” schijf. (Nu weet je ook waarom een ‘moderne’ floppy helemaal niet ‘floppy’ is; de 5 1/4″ en eerdere 8″ versies waren dat namelijk wel.)

Ook dat de Mac geen sloten voor insteekkaarten had werd gezien als dommigheid. Een computer zonder insteekkaarten was volgens velen nutteloos. Apple is jaren later wel Macs met insteekkaarten gaan maken maar tegenwoordig hebben de meeste computers ze niet.

Een ook in 1984 veel gehoord sentiment was dat Apple door het gebruik van een muis bewees dat Apple computers eigenlijk alleen geschikt waren voor spelletjes. Dat noemen ze in de wasmiddelenindustrie vlek-op-vlek: Niet alleen heeft nu iedere computer een muis (of een trackpad) maar iedereen weet ook dat een muis juist niet zo geschikt is voor spelletjes.

In 1998 kwam de eerste iMac uit, de Bondi Blue iMac. Het ging in die tijd helemaal niet goed met Apple. Er werd gezegd dat dit de laatste stuiptrekking van Apple was. Want, niet alleen ondersteunde Apple de nieuwe USB standaard voor randapparaten, iets wat werkelijk niemand deed, Apple had in al haar domheid ook nog eens besloten dat de nieuwe Mac geen disk drive meer moest hebben. USB werd een groot succes en alleen opa en oma (en ik) weten nu nog was floppy’s zijn. De azijnpissers uit die tijd moeten zich doodschamen want juist die iMac bleek later het eerste van een lange rij successen te zijn die Apple uiteindelijk groter dan ‘grote concurrent’ Microsoft zou maken. Iets wat in die tijd niemand voor mogelijk hield.

In 2001 was Steve Jobs alweer een paar jaar ‘iCEO’ en kwam Apple met iets nieuws, de iPod. De negatieve reacties op de iPod verbraken alle records. Een reactie op Slashdot is nu de meest bekekende: “No wireless. Less space than a nomad. Lame.” (“Niet draadloos. Minder capaciteit dan een Nomad. Stompzinnig.”) Afgelopen 23 oktober bestond de iPod precies tien jaar en stond de teller op ruim 304 miljoen exemplaren.

Met de introductie van de iPhone was het wederom lachen geblazen. Het meest vermakelijk vond ik destijds de reactie van de CEO van Palm, in die tijd marktleider op het gebied van smartphones. Deze meneer stelde dat Apple geen succes zou hebben omdat Palm al jaren ervaring had en Apple maar een nieuwkomer was. De niet-officiële reactie daarop vanuit het Apple kamp was overigens dat Apple ook al jaren met telefoons bezig was maar in tegenstelling tot Palm niet besloot inferieure ontwerpen dan ook maar op de markt te brengen. Inmiddels is wat er over is van Palm, nu onderdeel van HP, op sterven na dood.

En wat heeft die discussie over Adobe Flash lang geduurd. Het zou geweldig geweest zijn als Flash gewoon gewerkt op de iPhone had maar dat was nu eenmaal niet zo. Steve Jobs schreef er een toch vrij duidelijke open brief over maar bij Adobe en bij al die andere smartphone makers bleven maar roepen dat Steve Jobs onzin verkondigde. Inmiddels heeft zelfs Adobe ingezien dat het niet werkt. Apart is dat Samsung wel nog steeds met Flash ondersteuning blijft adverteren.

En dan was daar de iPhone 4 met Antennagate. Natuurlijk, je zult hier niet lezen dat dat nou een slimme zet was van Apple. Maar recente geschiedenis heeft toch zeker geleerd dat Steve “non issue” Jobs meer gelijk had dan Consumer “do not buy” Reports. (Consumer Reports is in de VS net zoiets als de Consumentenbond in Nederland.) Apple maakt geen verkoopcijfers van iPhone modellen bekend maar ik schat dat Apple ongeveer 75 miljoen iPhone 4’s heeft verkocht en ze gaan nog steeds als warme broodjes, de 100 miljoen halen ze ook nog wel.

En dan was daar de iPhone 4S op een moment dat velen de iPhone 5 verwachten. De iPhone 4S was eigenlijk niets nieuws. Er waren zelfs flapdrollen die beweerden dat deze fout het bewijs was dat Steve Jobs al een hele tijd uit de running was. Feit is dat de iPhone 4S bijna twee keer harder verkoopt dan de iPhone 4.

De lijst is langer. Het scherm van de iPad was te groot en ook daar weer dat gedoe over Flash. Er waren discussies of downloads in iTunes nou wel of niet beveiligd moesten zijn. Dat Apple een eigen programmeertaal (Objective-C) had was maar raar. Apple spullen zouden te duur zijn. Dat Apple computers steeds vaker geen cd-lezer meer hebben is verkeerd, Apple gebruikers leiden aan het Stockholm syndroom, enzovoort, enzovoort.

Voor de goede orde: Het is niet zo dat iedereen er altijd maar naast zit met Apple. De meeste mensen weten gewoon waarover ze praten of hebben niet zo’n behoefte zich te profileren. Het is ook absoluut niet zo dat Apple nooit iets fout doet, integendeel, er zijn zaken waar ik me enorm aan stoor. Het blijft echter opmerkelijk dat er altijd een groep mensen is, ook journalisten die beter zouden moeten weten, die zich mijn inziens keer op keer blijk geven van een zekere vooringenomenheid als ze het over Apple hebben. Dat is hun goed recht overigens en dat gaat vast niet veranderen. Slim vind ik dat dan weer niet, van de geschiedenis kan je immers leren.

Onderwerpen

• iPad
• Mac
• macbook