Assassin’s Creed Shadows geeft je een prachtige reis door Japan (REVIEW)

Er is veel over gesproken, maar eindelijk gaat Assassin's Creed met Shadows naar Japan. Kan de game aan de verwachtingen voldoen.

Assassin’s Creed Shadows is de nieuwste telg in de gameserie van Ubisoft over de sluipmoordenaars die het opnemen tegen de tempeliers. Hoewel er al jaren werd gesproken over een deel in Japan, is dat er met Shadows eindelijk. De verwachtingen zijn dan ook hooggespannen.

Toch was er voorafgaand aan de game al ophef. Dit kwam door een van de hoofdrolspelers, die zwart is. Volgens sommigen was dat ‘woke’ of culturele toe-eigening. Zij vonden het absurd dat zo iemand de hoofdpersoon kon zijn in feodaal Japan. Maar is dat echt zo? En misschien nog wel een belangrijkere vraag: hoe goed is de game echt?

Is Assassin’s Creed Shadows Ubisofts laatste trucje?

Ubisoft zit de laatste tijd in zwaar weer. De resultaten vallen tegen, aangezien de laatste games niet echt lekker lopen. De laatste teleurstelling was Star Wars: Outlaws. Hoewel het geen slechte game was, voelde het erg repetitief aan. De game voldeed niet aan de verwachtingen en werd dus flink minder verkocht.

Assassin’s Creed Shadows kun je min of meer zien als de laatste strohalm van het bedrijf. Verkoopt deze niet goed, dan is het wellicht over en uit met Ubisoft en moet het misschien op zoek naar een koper. Alle ophef rond de game hielp dus niet.

Toch valt het allemaal wel mee. Het verhaal van de zwarte samoerai Yasuke zit goed in elkaar en is eigenlijk best logisch. Sterker nog, daarom is het echt niet ‘woke’. Met hem speel je meer zoals je in de laatste Assassin’s Creed-delen gewend bent. Hierin staat het RPG-deel centraal en wat minder het sluipen.

Oude en nieuwere Assassin’s Creed-delen komen samen

Toch willen de makers je ook meenemen naar de oude delen, en daarvoor is een ander hoofdpersonage in het leven geroepen: Naoe. Zij heeft de vechtstijl uit de vroegere delen van de serie. Bij haar staat het sluipen dan ook meer centraal. Als speler kun je bijna altijd switchen tussen de twee personages na de eerste acte. Hiermee lijkt Ubisoft de speler de keuze te willen geven hoe je zal spelen: beuk je letterlijk door de deur met Yasuke, of ga je juist voor de schaduwen met Naoe?

Ik moet wel zeggen dat het verhaal over hoe de twee bij elkaar komen een beetje raar is en meer op GTST lijkt. Maar in de loop van het verhaal is de chemie tussen de twee echt heel leuk om te zien. Dat heeft echt een toegevoegde waarde. Het verhaal is eigenlijk opgedeeld in drie blokken, waarbij het eerste en derde deel echt heel tof zijn. Het middendeel kan daar helaas niet aan tippen en kan wat langdradig voelen. Desondanks is het niet slecht.

Het vechten werkt goed en is zoals je van de games gewend bent. Toch voelt het soms net wat te makkelijk, maar gelukkig kun je dan op een iets hogere moeilijkheidsgraad spelen. Waar het vechten vooral goed uit de verf komt, is met Naoe. Je kunt voor het eerst echt kruipen over de grond en gebruikmaken van schaduwen. Zo val je nog minder op en kun je je nog beter strategisch verplaatsen.

Shadows ziet er prachtig uit

Maar waar de game echt in uitblinkt, is de wereld die de makers hebben gebouwd. Er zijn weinig gamewerelden die zo mooi zijn als die van Assassin’s Creed Shadows. Japan ziet er prachtig en geloofwaardig uit. De NPC’s gaan ondertussen gewoon door met hun leven. Het daagt je uit om te verkennen en verborgen pareltjes in de spelwereld te ontdekken. Deze plaatsen kom je ook te weten, als je bijvoorbeeld met dorpelingen praat, of als je met mensen praat. Wat mij betreft hadden er wel echt minder ‘traditionele’ torens, oftewel uitkijkpunten in mogen zitten. Hierin waren de makers iets te enthousiast.

En dan zijn er in Assassin’s Creed Shadows ook nog eens verschillende seizoenen aanwezig. In de winter ligt er een pak sneeuw, terwijl het in de herfst volop regent en donkerder is. Deze omstandigheden kun je ook weer in je voordeel gebruiken. De seizoenen zijn overigens niet gebonden aan de missies, waardoor de wereld dynamisch aanvoelt.

Heb ik dit niet al eens eerder gedaan?

Wat betreft de missies in Assassin’s Creed Shadows voelt het soms repetitief aan. Het doel is dat je een bepaalde groep (waar ik niet over ga spoilen) moet uitmoorden. Dit werkt elke keer op dezelfde manier: doe een aantal missies waarbij je mensen moet vermoorden en waarbij informatie leidt tot een van de leden van de groep. Doe dat, en je krijgt weer informatie over de volgende.

Ook de zijmissies voelen erg repetitief aan. Zoek in een tempelcomplex verschillende rollen die je bepaalde punten geven, of steel in een basis grondstoffen om je eigen complex uit te bouwen.

Dat laatste is overigens iets nieuws in Assassin’s Creed Shadows: je kunt nu je eigen schuilplaats bouwen. Het is leuk, maar er had naar mijn mening wat meer uitgehaald kunnen worden. Je hide-out voelt niet echt levendig aan. Hoe tof zou het zijn als je eigen hub echt wat meer tot leven kwam? Er zijn nauwelijks leuke gesprekken tussen de verschillende NPC’s, iets wat andere games echt beter doen.

Is Assassin’s Creed Shadows dan een slechte game? Zeker niet. Het zit goed in elkaar en vooral de spelwereld is ontzettend mooi. Je gaat je er dan ook zeker uren in vermaken. De game brengt de twee stijlen van beide delen samen en laat je zelf kiezen hoe je missies wil aanpakken, wat erg tof is. Toch had er af en toe iets meer afwisseling in mogen zitten om het echt een perfecte game te maken.

Kingdom Come: Deliverance II is de verrassing van 2025

Onderwerpen

• Assassin's Creed
• Ubisoft