Diablo 2 Resurrected blaast klassieker nieuw leven in

Ik heb in mijn gameleven heel wat mooie games gespeeld. Maar doordat de pc in mijn huis slechts zelden van een upgrade werd voorzien, heb ik op het gebied van de pc een aantal games duidelijk gemist. Diablo 2 is zo’ game. Jaren later heb ik het wel geprobeerd, maar toen was het vooral een game die er oud uitzag en verloor ik mijn interesse. Dit jaar krijg ik echter met Diablo 2 Resurrected een tweede kans om de game te gaan ontdekken.

Diablo 2 Resurrected als remaster

Diablo 2 Resurrected is de remaster van de originele game. Het is geen remake, want de ontwikkelaar heeft ervoor gekozen om bij deze game zo trouw mogelijk te blijven aan het origineel. Dat is een keuze die ik kan begrijpen, want wanneer je er te veel aan gaat sleutelen, dan is de kans groot dat de plank misslaat en net als bij de Warcraft III-heruitgave veel gezeik over je heen krijgt. Tegelijkertijd hoop ik nog wel dat de game op weg naar de release wat tweaks krijgt, waardoor het iets duidelijk is wat je moet gaan doen.

Want dat was hetgeen dat me opviel aan mijn speelsessie met Diablo 2 Resurrected. Je maakt in de game je eigen personage aan, waarbij je tijdens de test met een drietal verschillende aan de slag kon gaan. Ik ging voor de Barbarian, waarbij je voornamelijk gebruik maakt van fysieke aanvallen en via potions je health weer terug moet krijgen. Het is denk de meest toegankelijke class en binnen no-time was ik vijanden aan het afmaken. Daarmee verdien je experiencepunten, scoor je wat goud en voorwerpen. Dit alles zorgt ervoor dat je sterker wordt.

Maar een echt doel had ik niet. Geen idee hoe het zit, maar er was geen duidelijke hoofdquest om mee aan de slag te gaan. Wel kreeg ik een opdracht om elke vijand te verslaan die ik tegenkwam in een grot en kon ik daarvoor in mijn thuisbasis een beloning krijgen. En niet veel later kwam ik oog in oog te staan met een sterke vijand. Als het me zou lukken die uit te schakelen, dan kreeg ik daarvoor ook een beloning buiten de loot om. Het werkt op zich wel, maar toch had ik liever gezien dat ik een duidelijk doel had om te volgen.

Terug in de tijd

Wellicht dat dat komt omdat ik moderne games ben gewend en vanuit die positie naar de game kijk. Terwijl het duidelijk is dat het een game is die echt draait om het behouden van wat de game twintig jaar geleden zo goed maakte. Het voordeel daarvan, is dat er veel informatie op het internet is te vinden. Zo had ik geen idee hoe ik ervoor moest zorgen om een bepaald wapen te gebruiken. Een korte zoekopdracht leidde me op het juiste spoor: ik had een bepaalde scroll nodig die het wapen kon identificeren. Wanneer dat was gedaan, kon ik hem bij me dragen en er vijanden mee in de pan hakken. Ook moest ik erg wennen aan de nogal beperkte inventory ruimte. Als je een paar wapens op hebt gepakt, dan zit je voorraad eigenlijk vol. Dan moet je dingen achterlaten of snel terugreizen naar het startpunt om daar je spullen te verkopen.

Zodoende zijn er in Diablo 2 Resurrected heel wat punten waar ik als nieuwkomer aan moet wennen. Maar tegelijkertijd is de game ook goed voor heel wat plezier. Het loopt allemaal soepel, ziet er degelijk uit en het is heerlijk om vijanden af te maken en telkens sterker te worden. De jacht naar meer XP om in levels te groeien en loot om je personage sterker te maken is een concept dat 20 jaar na de originele release nog altijd goed werkt. Bijkomend voordeel: ik heb de game op de pc getest met een controller en dat werkt echt perfect. Op die manier is het dus straks ook echt een game om op de spelcomputer te gaan spelen. De game komt later dit jaar uit op zo’n beetje elk beschikbaar platform.

Wow: Je oude savegames werken in Diablo 2: Resurrected

Onderwerpen

• Diablo 2: Resurrected
• gaming