Dolfijnen bewijzen dat tegen baby’s praten als een mafkees normaal is

Je hebt vast weleens gemerkt dat mensen een hele andere stem opzetten als ze met baby’s praten. Ze spreken bijvoorbeeld op een hogere toon en gebruiken een breder toonbereik. Niet alleen mensen maken zich hieraan schuldig. Onderzoekers hebben ontdekt dat ook wilde dolfijnen aan ‘babypraat’ doen.

Dolfijnen communiceren met elkaar door verschillende klik-, fluit-, en piepgeluiden te maken. Ze hebben dus een eigen taaltje, waardoor ze elkaar makkelijker kunnen begrijpen. Uit nieuw onderzoek blijkt dat ze bij baby’s hun klikjes, fluitjes en piepjes aanpassen.

Dolfijnen doen ook aan ‘babypraat’

Een groep wetenschappers ging naar Sarasota Bay in Florida om te bestuderen hoe dolfijnen met elkaar communiceren. Daar wordt al meer dan vijftig jaar onderzoek gedaan naar het gedrag van dolfijnen. Ze hingen een apparaatje aan de buiken van negentien vrouwtjesdolfijnen om te luisteren naar de geluiden die ze maken onder water.

De onderzoekers ontdekten dat moedertuimelaars hun stem aanpassen als ze met hun jongen praten. Eigenlijk net zoals mensen dat bij baby’s doen. De onderzoekers hebben het schattige stemmetje kunnen opnemen. Je kunt het hieronder beluisteren.

Doen andere dieren dit ook?

Het is trouwens niet de eerste keer dat onderzoekers andere dieren dan mensen hoog horen praten tegen de kleintjes. Eerder kwamen wetenschappers erachter dat, naast dolfijnen, ook zebravinken, doodshoofdaapjes, resusapen en zelfs vleermuizen hun stem aanpassen op kinderoren.

Het lijkt er dus op dat babypraat een duidelijke functie heeft. Volgens onderzoekers heeft het te maken met de aandachtsspanne van het kind. Deze manier van praten zou de aandacht van de baby verhogen en het leren van een taal makkelijker maken. Wetenschappers denken dat dit misschien ook voor dolfijnen geldt, maar ze weten het nog niet zeker.

Onderzoek naar babypraat

De studie naar de dolfijnen kan helpen om babypraat bij verschillende soorten te bestuderen. De onderzoekers willen in de toekomst de klanken van verschillende zeezoogdieren vergelijken. Op die manier willen ze uitzoeken hoe wijdverspreid babypraat is en wat voor andere functies het kan hebben.

Er is dus nog genoeg te ontdekken over babypraat bij dieren. Het onderzoek breidt ook onze kennis over dolfijnen uit. De wetenschappers hopen dat deze bevinding leidt tot een groter bewustzijn bij mensen over de bescherming van de slimme zoogdieren.

Wereldberoemde Russiche spiondolfijn duikt na jaren weer op

Onderwerpen

• dieren
• wetenschappelijk onderzoek