Rusten tussen de schimmels: toekomstige doodskist gemaakt van paddestoelen

Je bent er nu misschien nog helemaal niet mee bezig, maar het zou zomaar kunnen dat jouw laatste rustplaats is gemaakt van levende wezens. Wetenschappers hebben namelijk een grafkist ontworpen die volledig bestaat uit levende schimmels. ‘De levende doodskist’ zorgt ervoor dat jij zonder enkele vervuiling wordt teruggegeven aan de natuur.

Het concept is een van de eerste producten van de Nederlandse startup Loop. Het ontwerpbedrijf probeert op een creatieve manier de unieke eigenschappen van levende wezens te benutten. De doodskist heeft de naam The Living Cocoon gekregen en is gemaakt van mycelium. Dit is een mix van resten die is ontstaan door de onderste onderdelen van een paddenstoel. Bijvoorbeeld de wortels, stam en takken.

De werking van mycelium

Wanneer paddenstoelen zich voortplanten, laten ze sporen in de lucht vrij. Als die sporen op een geschikte ondergrond landen, laten ze schimmeldraden achter. Naarmate deze draden groeien, creëren ze webben die mycelium worden genoemd. Afhangend van de tijd, middelen en omstandigheden kan mycelium enorm worden. Het grootste web ooit gemeten bestaat uit 2.384 hectare (!) Het reusachtige netwerk is bestempeld tot het grootste levende organisme ter wereld. Mycelium is dé recyclebak van de natuur. Terwijl ze zich voeden, geven de schimmeldraden enzymen af die resten van bijvoorbeeld hout, planten en levende wezens omzetten in een vloeistof. Een doodskist van mycelium kan daarom makkelijk en snel de menselijke resten die erin liggen wegwerken.

In onderstaande video zie je hoe mycelium groeit en een peer verteert. Wees gewaarschuwd: het zijn niet hele smakelijke beelden!

De toegevoegde waarde van een levende doodskist

Traditionele manieren om de doden te begraven – in houten en metalen doodskisten – laten een onuitwisbare stempel achter op de planeet en vervuilen de bodem of de lucht. Een myceliumkist zorgt er volgens oprichter Bob Hendrikx, juist voor dat de doden in theorie de bodem verrijken met nieuwe stoffen. Het zou een vervuilde begraafplaats zomaar kunnen veranderen in een bloeiend bos.

Water drinken met hitte: hoeveel je volgens wetenschappers nodig hebt

The Living Cocoon is dus eigenlijk meer dan een doodskist. Voor Hendrikx is het de eerste stap in het tot stand brengen van een gelijkwaardige relatie tussen mens en natuur. Naast de myceliumkisten werkt hij aan het kweken van reusachtige peulen waarvan hij gelooft dat er in de toekomst mensen in kunnen wonen. In theorie kunnen ‘peulehuizen’ na verloop van tijd omgezet worden in compost, waardoor ze voedingsstoffen teruggeven aan de bodem. “We laten veel kansen liggen door intelligente organismen te doden en er bijvoorbeeld een bankje van te maken. Van deze duizend jaar oude soort hebben we een stuk hout van gemaakt; daar zijn we goed in”, vertelde Hendrikx aan Wired. “De natuur is hier al miljarden jaren, en wij zijn hier ook al een paar duizend jaar. Dus waarom zouden we niet met elkaar samenwerken?”

Onderwerpen

• doodskist
• duurzaamheid
• gezondheid