Dragon Age: The Veilgard brengt het oude gevoel in nieuw jasje

Na jaren heeft EA weer een nieuw deel in de Dragon Age-serie uitgebracht. Is The Veilgard een goede toevoeging aan de serie.

Samen met The Elder Scrolls, Baldur’s Gate en Fable mag je Dragon Age wel een van de grootste namen noemen in het fantasy RPG-genre. Toch doet deze game het op zijn eigen manier weer net wat anders. Zoals bij veel andere RPG’s zijn je keuzes van groot belang voor het verhaal in het spel.

EA Games-studio BioWare had werk aan de winkel met Dragon Age. Het werd altijd geroemd om zijn goede RPG’s, zoals de Mass Effect-serie en Dragon Age. De laatste games van de studio konden bij lange na niet aan dat niveau tippen. The Veilgard moet de studio weer terug op het goede pad brengen.

Dit is Dragon Age: The Veilgard

Het nieuwe Dragon Age-deel, The Veilgard, lijkt in eerste instantie een vreemde eend in de bijt. Dat komt vooral omdat EA gekozen heeft voor een ietwat andere grafische stijl. Een stijl waar veel mensen nog aan moeten wennen.

Die grafische keuze heeft echter goed uitgepakt, want de wereld ziet er geweldig uit. Toegegeven, ik heb de eerdere games wel gespeeld, maar was geen die-hard fan en daarom stoort het verschil mij niet echt.

In Dragon Age: The Veilgard speel je Rook, een personage dat je helemaal zelf kan samenstellen. Je kiest uit verschillende klassen en volken. Hij moet samen met de verschillende personages die hij tegenkomt het opnemen tegen twee elfengoden die de toekomst van de wereld in gevaar brengen.

In het eerste deel van de game ga je van de ene naar de andere actiescène en heb je nog niet echt het gevoel dat je in een RPG bent beland. Dat verandert echter als je je hele team leert kennen. Elk personage heeft andere kwaliteiten en kan je helemaal naar je hand zetten met een uitgebreide skill tree.

Wachten op vrijheid

Als je het eerste deel van Dragon Age: The Veilgard bent doorgekomen, krijg je ook een stuk meer vrijheid. Je kan kiezen uit verschillende sidequests of gewoon het hoofdverhaal volgen. Als je missies hebt afgerond, kom je altijd weer terug in The Lighthouse, een soort hub in de game. Hier kan je ook met verschillende personages praten, wat zorgt voor een goede dynamiek.

En die dynamiek is vooral de kracht van de game. Hoewel het hoofdverhaal redelijk goed is geschreven, zijn de verhalen waar de karakters mee worstelen eigenlijk veel interessanter. Deze personages maken, mede door jouw gesprekken en keuzes, ook ontwikkelingen door.

Vechten in Dragon Age: The Veilgard

Maar naast het verhaal van Dragon Age: The Veilgard gaat het bij deze game vooral om de gevechten, en die zitten in dit spel erg goed. Je kan snelle acties simpel uitvoeren. Voor uitgebreidere aanvallen open je met een druk op de knop een speciaal cirkelmenu. Deze speciale aanvallen kan je soms combineren tussen verschillende teamleden, waardoor er een nog sterkere aanval ontstaat. Toch had het wat meer diepgang mogen hebben, zoals je bij andere RPG’s wel ziet.

Door de lichtere gevechten zou je Dragon Age: The Veilgard eigenlijk meer een actie-RPG kunnen noemen. Goed, het is misschien niet zo diepgaand als bijvoorbeeld Baldur’s Gate, maar dat maakt de game niet minder leuk.

Conclusie

Al met al is Dragon Age: The Veilgard misschien minder een traditionele RPG, maar dat maakt ‘m niet minder leuk. Het ligt er meer aan wat je verwachtingen zijn. Door het stilistische uiterlijk en de lichtere gevechten is het eerder een actie-RPG.

Echter word je wel meegezogen in een verhaal, alleen zijn de sidequests soms misschien nog beter. Het geeft je in ieder geval motivatie om wat meer uren in de game te steken.

Dit zijn de allerslechtste PlayStation 5-games van 2024

Onderwerpen

• EA
• RPG