‘Einde E3 voelt als enorme trap op een wel heel gevoelige plek’

De kogel is door de kerk: E3, het grootste game-event ter wereld, is gecanceld. Hoewel vorig jaar nog trots de nieuwe editie werd aangekondigd voor juni dit jaar, is toch de stekker eruit getrokken. WANT-redacteur en groot fan Dennis Mons zag de bui al hangen en is daar behoorlijk verdrietig over.

Het is misschien wel het meest pijnlijke nieuws van de week. De organisatie achter E3, de Entertainment Software Association (ESA), heeft aangegeven dat het meest prestigieuze game-event ooit niet door gaat. En ik denk dat het ook nooit meer gaat gebeuren. Het is volkomen logisch, maar het bedroeft me.

Game-event E3 heeft me gemaakt tot wie ik ben

Laat ik vooral eerst even mijn liefde uitspreken voor E3. Het game-event heeft me in alle voorgaande jaren gevormd als game- en techjournalist. Met veel plezier heb ik lange nachten gemaakt om nieuws te schrijven of livestreams te doen. Extreem vermoeiend, maar zo’n groot genoegen.

Ook denk ik met veel plezier terug aan mijn bezoek aan het game-event in Los Angeles. Zelfs de oeverloos lange vlucht (tergend als je bijna twee meter lang bent) had zijn charme. Of het continu stilstaan in het warrige verkeer van de grote stad in Californië was ook al zo’n feest. Maar! De hele opbouw naar het evenement toe was een bijzonder moment, hoe tergend dan ook.

Los van het game-event an sich waren het de ‘kleine dingen’ die het hem deden tijdens E3. Bijvoorbeeld als een van de eersten ter wereld een game kunnen spelen. Of het hangen met ontwikkelaars en uitgevers. Beetje babbelen met een hapje en een drankje op een feestje, met gillende, brandende voeten aangezien je amper een rustmoment kon pakken. Zelfs dát had zijn charme.

Een persoonlijk hoogtepuntje was wel de stand van indie-uitgever Revolver. Zij stonden namelijk nooit op het game-event zelf, maar op de parkeerplaats tegenover de grote hallen. Gratis eten, drinken en comfortabele banken met heel relaxte mensen: een oase in de enorm drukke chaos van de beursvloer zelf.

(Oh, en ze hadden daadwerkelijk de meest luxe portable toiletten in de VS, compleet met zo’n deftige meneer die je een handdoekje en eventueel een geurtje kwam geven. Heel frappant.)

Dit zat er al jaren aan te komen voor E3

Is de ondergang van E3 écht een grote verrassing? Neen. De ESA geeft ook aan dat er gewoon niet voldoende animo is bij zowel standhouders als consumenten om dat hele eind naar Los Angeles te reizen. Het is een peperdure onderneming met stands, vluchten, hotels en versnaperingen.

Het was natuurlijk 2020 (corona, ey) wat dit pijnlijk zichtbaar maakte: een game-event als E3 was gewoon niet meer nodig. Grote uitgevers hielden online hun eigen events, met alle toeters en bellen. Een stuk goedkoper en met een vergelijkbaar groot bereik. Waarom zou je dan nog duizenden mensen naar één plek sturen? Los van de charme van het evenement zélf (dat pakt niemand me meer af), snapte ik de logica daar eigenlijk ook niet van.

Naast grote partijen haakten ook de ‘kleintjes’ af voor game-event E3. Want tsja, waarom zou je willen verzuipen in het enorme mediageweld van de grote uitgevers als Microsoft, Sony, Nintendo, Tencent, EA en Activision? Da’s weggegooid geld en dan maar hopen dat je titel nog een beetje tractie krijgt bij de pers.

Time to say goodbye

Maar dit moment voelt wel als een enorme trap op een gevoelige plek. E3 was een game-evenement waar we met z’n allen naar toe leefden. Het was magisch om eraan deel te nemen, zowel in Los Angeles als thuis.

Dus ik ga je missen E3… En hoewel ik de kans klein acht, wil ik toch zeggen: hopelijk tot ooit.

Na 30 jaar valt het doek voor de meest iconische gamebeurs ter wereld

Onderwerpen

• games
• gaming
• Wat vindt de redactie?