Films over games zijn niet altijd belabberd bewijzen deze voorbeelden

Waarom blijft het toch zo lastig om films over games te maken? Toch wil WANT-redacteur Dennis Mons even in de bres springen voor een paar films en series. Want niet álles is slecht.

Vooropgesteld: het leeuwendeel van films en series over games is bagger. Goede voorbeelden zijn DOOM, Super Mario Bros. uit 1993, Assassin’s Creed en zo’n beetje het hele oeuvre van regisseur Uwe Boll (o.a. Postal, Bloodrayne en Rampage). Maar héél soms komt er toch een pareltje uit. Ik zet er even een paar voor je op een rij die ik prima te kijken vond.

Waarom zijn games lastig te verfilmen?

Degenen die proberen een game te verfilmen, stuiten al snel op drempels. Games zijn lastig te verfilmen vanwege hun interactieve aard, complexe verhaallijnen en unieke visuele stijlen.

Games laten spelers keuzes maken die het verloop beïnvloeden, wat moeilijk te vertalen is naar een lineaire film. Diepgaande verhalen kunnen niet altijd in een korte film worden gepropt. Een game is al snel zo’n twintig uur lang, en games van honderd uur en meer zijn al helemaal lastig in een film of serie te stoppen. Daarnaast zijn sommige visuele stijlen lastig na te maken.

Filmmakers staan ook onder druk om fans tevreden te stellen, wat creatieve vrijheid kan belemmeren. Gameplay en actie die werken in games, vertalen niet altijd goed naar film. Ook zijn sommige fans erop gebrand dat een verhaallijn één op één overgenomen wordt.

Ook kan karakterontwikkeling door interactie in games moeilijk te vangen zijn. Veel game-verfilmingen vallen terug op clichés, wat kan leiden tot voorspelbare films. Ondanks enkele succesvolle verfilmingen, blijft de complexiteit van games een uitdaging voor het filmmedium.

Toch zijn er een paar voorbeelden van uitstekende films en series gebaseerd op games. Hieronder mijn persoonlijke top vijf, in willekeurige volgorde.

#1 The Last of Us

Ik trap af met een serie, want je kunt gewoon niet om The Last of Us heen. De HBO Max-serie is fenomenaal. De casting van Pedro Pascal als Joel en Bella Ramsey als Ellie is absoluut magistraal, maar de makers gaan ook zorgvuldig met de game om. De duistere sfeer en slopende ellende wordt uitstekend overgenomen, en de special effects zijn verbluffend goed.

Sommige hardcore fans van de game waren kritisch over de serie, maar vooral casual gamers en zelfs niet-gamers waren enthousiast. Met een score van 96 procent op Rotten Tomatoes is dat terecht. Check hier overigens mijn interview met Nick Offerman en Murray Bartlett, die een prominente rol spelen in de serie.

#2 Super Mario Bros.

De aanloop naar de release van deze verfilming van Nintendo’s grootste franchise verliep niet bepaald soepel. Zo vonden fans de kont van Mario te plat, en was de casting van Chris Pratt als Mario niet geliefd (in de game wordt hij ingesproken door Charles Martinet).

Toch vond ik deze verfilming een heerlijke verrassing (in tegenstelling tot de versie uit ‘94). De film bracht een mooie ode aan de games en heeft zelfs een machtig moment door een 2D-scène in te bouwen in de stijl van de oudere games. Kleurrijk en speels: wat mij betreft een aanrader.

#3 Van boeken tot games tot een serie: The Witcher

The Witcher was eerst een boekenserie en vervolgens een fantastische gameserie (die overigens verdomd moeilijk is). Een verfilming of serie kon dus niet uitblijven, en hardcore gamer Henry Cavill (speelde ook Superman) dook dan ook op de kans om de rol van Geralt op zich te nemen.

The Witcher-serie, te zien op Netflix, heeft dan ook veel respect voor zowel de boeken als de games en Cavill schittert. Zelfs als je de games niet hebt gespeeld, maar wel van fantasy houdt, is het een absolute aanrader. Wel heb ik nog een tip: laat The Witcher: Blood Origins links liggen, want die is bagger.

#4 Sonic the Hedgehog-films

Als Mario een eigen film krijgt, dan mag Sega’s Sonic niet uitblijven (hoewel deze film eerder uitkwam). De snelle blauwe egel bundelt zijn krachten met een stadssheriff genaamd Tom Wachowski (James Marsden) om de gestoorde wetenschapper Dr. Robotnik (Jim Carrey) te stoppen.

De eerste trailer joeg trouwens veel fans in het harnas. De ogen en tanden van Sonic klopten namelijk niet met die in de game. De film werd dan ook uitgesteld en het resultaat mag er zijn. Sonic is ontzettend sympathiek, en Jim Carrey is weer lekker geschift. Overigens is er ook nog een tweede deel uitgekomen.

#5 Detective Pikachu

In Detective Pikachu bundelen een tienerjongen en pratende Pikachu hun krachten om de verdwijning van de vader van de jongen op te lossen. Ze ontrafelen een mysterie dat de wereld bedreigt, volgen aanwijzingen en onthullen een samenzwering.

Ik heb helemaal niets met de Pokémon-games. Mijn excuses daarvoor, maar het is gewoon niet mijn kopje thee. Daarom was ik ook blij verrast door de film Detective Pikachu. Natuurlijk is het leuker als je een referentiekader hebt, maar zelfs als je dat niet hebt, is het een hele leuke film. Detective Pikachu verraste me op positieve wijze. Het helpt overigens wel dat Ryan Reynolds (Deadpool, Free Guy) de stem van Pikachu inspreekt.

Met andere woorden: films en series over games kunnen wel degelijk slagen. Hopelijk zetten bovenstaande titels een nieuwe standaard, maar we zullen ongetwijfeld nog meer prutverfilmingen zien, zoals Uncharted en Max Payne. Maar goed: niemand dwingt je die zooi te kijken.

Iedereen praat op één of andere manier opeens over de kont van Mario

Onderwerpen

• films
• games