Final Fantasy XII HD Review: Weer een goede Final Fantasy op de Nintendo Switch

De Final Fantasy-reeks heeft er voor gezorgd dat ik een echte liefhebber ben geworden van games. Final Fantasy VII was de aanstichter. Het was de eerste game waarbij ik echt veel tijd investeerde in het verhaal. Sindsdien heb ik elk deel uit de serie gespeeld. De laatste tijd ben ik oude tijden aan het herleven. Square Enix is namelijk druk bezig met het heruitgeven van verschillende games uit de serie. Bij games als Final Fantasy VII en IX gaat het daarbij om de overzettingen van de oude games, terwijl er bij X en XII de HD-remake een tweede kans krijgt. Zodoende ben ik nu weer druk bezig met Final Fantasy XII HD, oftewel Final Fantasy XII: The Zodiac Age.

Final Fantasy XII is een game die oorspronkelijk verscheen op de PlayStation 2 en je meeneemt naar de wereld van Ivalice. Daar maak je kennis met personages als Vaan, Penelo, Balthier, Fran, Ashe en vele anderen. Er is niet echt een enkel hoofdpersonage. Het is een game waarbij vele personages hun eigen belangrijke rol spelen. De game biedt wel één groot avontuur, waar ik dankzij de Nintendo Switch weer helemaal in zit. Dit zijn de punten die me zijn opgevallen tijdens het spelen.

Genoeg te doen

Final Fantasy XII is een game waar enorm veel te doen is. Natuurlijk, het hoofdverhaal is hetgeen waarvoor je de game voornamelijk speelt en die is goed voor heel wat uren plezier. Maar daarnaast zijn er veel zij-activeiten. Ook is Final Fantasy XII een game waarbij het vechtsysteem erg tof is. Je ziet de vijanden rondlopen en kunt er dan mee gaan knokken. Je valt daarbij automatisch aan, waardoor alles lekker snel loopt en ik meer dan eens een paar uur gewoon heb rondgebanjerd om gevechten aan te gaan.

Personages zijn boeiend

De personages in Final Fantasy XII zijn wat mij betreft stuk voor stuk boeiend. Het is interessant om ze tijdens het avontuur beter te leren kennen en te begrijpen wat de beweegredenen zijn. Daarnaast is het op elk gewenst moment mogelijk om tussen personages te wisselen en daardoor merk ik dat ik ook echt met de verschillende personages op avontuur ging. In ander games uit de serie heb ik vaak een vast groepje waarmee ik aan de slag gaat.

Muziek is goed

Hoewel je in Final Fantasy XII wat mij betreft de muziek van Nobuo Uematsu mist, zijn de muzikale stukken heel erg goed uitgewerkt en is het leuk om de diverse gebieden te ontdekken en te genieten van de nieuwe muzikale ondersteuning. Op die manier is het een game die echt beter wordt wanneer je hem met een koptelefoon op speelt.

Speed-modus laat alles sneller gaan

Final Fantasy XII HD heeft niet heel veel extra’s ten op zichte van het origineel. Toch is er één punt die de game een stuk boeiender maakt. De game geeft je de mogelijkheid om een soort speedmodus te gebruiken. Hierdoor gaat alles sneller. Zeker op de momenten dat je even snel wat experiencepunten wil verzamelen door zwakke tegenstanders te verslaan biedt dit een grote meerwaarde.

Soms niet helemaal duidelijk waar je heen moet

Final Fantasy XII is een game die qua user-interface een beetje tussen het wal en het schip is beland. In de oude games moest je goed de teksten lezen om te begrijpen waar je heen moest, terwijl de games daarna met duidelijke waypoints werkt. Final Fantasy XII heeft dat soms ook, maar er zijn ook momenten waarbij je zelf moet gaan bedenken wat er van je wordt verwacht. En dat is niet altijd even duidelijk. Ondanks dat ik de game destijds op de PlayStation 2 en later weer op de PS4 heb gespeeld, zat ik zo nu en dan toch nog te zoeken en dat is eigenlijk verloren tijd.

Final Fantasy XII HD The Zodiac Age is nu beschikbaar voor de Nintendo Switch en de Xbox One. Eerder was de game ook al beschikbaar op de PlayStation 4. Wil je meer lezen over gaming? Bezoek dan hier onze overzichtspagina.

Onderwerpen

• final fantasy xii
• gaming
• nintendo switch
• Review