Harry Potter-fans kunnen zich uitleven met eigen onzichtbaarheidsmantel

Voor zelfs niet-Harry Potter-fans had de bebrilde goochelaar één extreem indrukwekkend trucje in zijn mouw: hij werd onzichtbaar. En binnenkort kunnen jij en ik wellicht ooit ook ogenschijnlijk verdwijnen. Is het magie? Neen. Is het technologie? Jazeker.

Onze fascinatie met onzichtbaarheid gaat ver. Vraag een willekeurig persoon of hij of zij wilt vliegen of onzichtbaar wilt zijn: we vermoeden dat zeker de helft voor de tweede keuze gaat.

Onzichtbaar als Harry Potter in films

Harry Potter heeft ‘t redelijk makkelijk gehad in zijn levensverhaal dankzij de onzichtbaarheidsmantel, maar hij was niet de enige die soortgelijke trucjes uitvoerde. Zo verdween ook de Predator in de gelijknamige films en waren de Birds of Prey niet te spotten in Star Trek.

Tot een aantal jaren geleden was soortgelijke technologie intrigerend, maar feitelijk onhaalbaar. In 2016 hebben wetenschappers vastgesteld dat een ‘doorkijkmateriaal’ simpelweg onmogelijk was om te creëren.

Die poging werd toentertijd gewaagd door elektromagnetische golflengtes te blokkeren, waardoor voorwerpen en mensen niet te zien zijn. Dat bleek niet voldoende soelaas te bieden bij het scannen van golflengtes die buiten dat spectrum vielen met een camera en de voorwerpen dus toch zichtbaar werden.

Harry Potter gaat Airbender

Een Canadees bedrijf heeft echter een patent aangevraagd voor technologie dat het wel kan. Hyper Stealth deed dit dus in 2016. Middels ‘kwantum stealth’ kon het naar eigen zeggen licht verbuigen. Ook militairen onderzoeken in onder andere Israel wisten voorwerpen ogenschijnlijk te verbergen met dekens van een specifiek polymeer.

Het is echter pas nu dat we écht grote stappen maken dankzij een Brits bedrijf dat Vollebak heet. Los van baanbrekende tech op het gebied van kogelbestendigheid heeft het nu een camouflage-jas ontworpen die, soort van, onzichtbaar is.

Beetje onzichtbaar: maar niet meteen je toverstaf erbij pakken

Met de tech van Vollebak ben je echt niet meteen onzichtbaar. Wat het wel doet is grafeen gebruiken wat infraroodstraling voor een heel groot deel inperkt. Hierdoor is een persoon of voorwerp theoretisch onzichtbaar voor een camera die beschikt over lenzen met meerdere lichtspectrums.

De ontwikkeling van Harry Potter’s onzichtbaarheidmantel kost dus wel even iets meer tijd dan je denkt. Het werken met textiel is vooral de uitdaging. De wetenschappers moeten vooral de steevastigheid van de elektronen in de stof weten te beheersen die licht weerkaatsen. Door de juiste hoeveelheid voltage kunnen ze deze beïnvloeden, dus feitelijk loop je sowieso met een accu aan je bips.

Beetje OLED maar dan niet

Het intrigerende is dat het een klein beetje lijkt op je tv. De kleine panelen zijn in staat om pixels aan en uit te zetten. De onderzoekers nuanceren dit wel: de kleine pixels zijn af te stellen op een bepaald spectrumniveau. Op die manier kan de drager zelf kiezen welke ‘onzichtbaarheid’ bij hem of haar past. Belangrijk is dat de temperatuur van zowel de persoon als de omgeving geen verdere invloed heeft. Dus bij koud weer ben je in principe nog steeds onzichtbaar voor een Predator.

Gaan we deze Harry Potter-tech in de toekomst krijgen? Waarschijnlijk wel. Zijn wetenschappers sceptisch? Absoluut, maar toch sluiten sommigen onzichtbaarheid niet uit. Mario Palaez-Fernandez van de universiteit van Lille zegt: “Ionische vloeistoffen met elektriciteit beïnvloeden zodat grafeen textiel weet welke temperatuur het moet weergeven, is briljant, maar nu nog erg duur.” Wat Palaez zegt dus.

Tot ook wij het begrijpen (en het gaat de pet best te boven), wachten we rustig op die onzichtbaarheidsmantel bij een goede deal van de Action.

Onderwerpen

• Harry Potter
• onzichtbaar
• onzichtbaarheidsmantel