Praten met honden en katten: de code lijkt bijna gekraakt te zijn

AI is fijn voor het schrijven van teksten, moeilijke Google-opdrachten of wereldvrede. Het is whatever. Toch zetten wetenschappers het ook in voor iets nobels en nuttigs. Ze willen namelijk weten wat dieren zeggen. WANT-redacteur Dennis Mons is zowel happig op deze ontwikkeling als een beetje verontrust. Want wat zeggen honden, katten, maar ook andere dieren nou eigenlijk? En willen we dat écht weten?

Kijk, ik heb een kat. En ondanks dat ik een vriendin heb, woon ik wel alleen. Dat heeft voordelen, maar ook nadelen. Zo babbel ik overdag weinig als ik vanuit huis werk, maar als ik praat, praat ik tegen mijn kat. En die praat terug. Geen idee wat ze zegt, maar ik word er vrolijk van. Maar ik heb het idee dat we niet helemaal op één lijn liggen soms in onze conversaties (vanwege haar attitude). Daar komt wellicht verandering in.

Honden en katten hebben je wat te vertellen dankzij AI

Een beetje dierenliefhebber en dus huisdierenvriend kan enigszins met die gekke maatjes ‘praten’. Dat gebeurt door middel van gedrag en lichaamshouding, zowel van mens als dier. Maar wat als je echt met je hond of kat kon praten?

Het Earth Species Project (ESP) heeft als doel gesteld dat dus uit te vogelen. Niet alleen wil het de verschillende talen van dieren beter begrijpen, maar ook hoe we terug kunnen spreken dankzij AI (kunstmatige intelligentie).

CEO van ESP Katie Zacarian is razend enthousiast: “We staan op het puntje van het toepassen van de huidige AI-ontwikkelingen om te zien hoe we onze taal om kunnen zetten naar die van dieren.

Daar zijn enorm veel berekeningen voor nodig en dat kan tegenwoordig. Dus is het niet uitgesloten dat we binnen afzienbare tijd een manier vinden om een tweewegscommunicatiesysteem te bewerkstelligen.”

Praten met dieren is verre van vergezocht

Nu zie ik je fronsen: wat is deze onzin? Dieren en praten!? Maar laat dit even op je inwerken.

Neem een jungle waarin apen op een bepaalde manier schreeuwen of roepen. Zo begrijpen ze elkaar volkomen. Ze weten wie, wie is, wat hun rol is ten opzichte van elkaar, of er vijanden zijn, en wie eventueel aandacht nodig heeft of gewond is. En de lijst gaat door in hun communicatie.

Of neem de paradijsvogels of zelfs merels in je tuin die op een bepaalde manier fluiten. Territoriaal, flirtend, op hun hoede, kennismakend; al die boodschappen zitten in die voor ons ‘fijne twietjes’ in de ochtend. Maar die dames en heren hebben oeverloze gesprekken en ruzies. Geen wonder dat het soms een eeuwigheid duurt.

Pleur er een broodje en wat pinda’s tussen en je hebt gewoon een gang-war tussen vogels. West Side Story-stijl.

Zelfs katten weten dondersgoed wat ze doen als ze op pad zijn en wie er in de buurt woont. En dat laten ze weten ook. Ze zijn panters (dat denken ze). Een uitgesproken verslag rond een uur of 3 in de ochtend op bed is dan blijkbaar enorm nodig.

Laat hier AI op los en de sleutel naar een vertaling is (hoe basic dan ook) niet eens vergezocht. SPE focust zich dan ook op diersoorten die sowieso al bekend staan om ‘babbelen’. Olifanten, vogels, apen en zelfs bijen zijn er een goed voorbeeld van.

Yo no speaky Inu-doggo, keşiriñiz?

Dan rest echter wel de vraag: hebben Spaanse honden, katten en vogels een eigen taal? (Gua en miãuw?) Hebben ze, als ze wel universeel praten, een accent? Kraaien hebben namelijk wél een accent. Sterker nog, walvissen hebben een accent of zelfs een dialect.

Kan iemand een Duitstalige hond aan mij overlaten ondanks mijn gebrekkige Duits, om hem of haar in toom te houden?

Of spreek ik voldoende Japans om op de papegaai van mijn Japanse maatje te letten? Of leert die papegaai dan Nederlands door mij of leert hij mij juist Japans?

Het is hoe dan ook extreem intrigerend en ik kan niet wachten.

Maar stel dat we deze AI toepassen op onze koptelefoon in de toekomst. Dat we buiten lopen met de hond met real-time vertaling met de natuur om ons heen… Dan heb ik het vermoeden dat we van ‘onze vrienden’ een hoop gezeik krijgen te horen over ons gedrag.

“Oi, rot op bij mijn nest!” en “Ik zit te poepen, niet kijken, pak dat stomme zakje er maar bij.”

Dat zou hilarisch zijn want het doet me denken aan mijn studententijd. We leven in mooie tijden.

Onderwerpen

• AI
• honden
• katten
• taal
• wetenschap