Inktvis voltooit test die normaal bij kleine kinderen wordt gedaan

Dat je dieren niet moet onderschatten qua kennis weten we al langer. Deze inktvis bewijst het tijdens de marshmallowtest.

Inktvissen zijn bijzondere wezens. Vroeger waren er al verschillende legendes over reuzenkraken die complete boten zouden opslokken. Er zijn inderdaad enorme octopussen van 10 meter lang, maar die leven heel diep in de zee en komen dus nooit aan het wateroppervlak. Een boot naar de bodem trekken gebeurt dan ook niet.

Inktvissen zijn niet dom

Inktvissen die we wel zien, zijn vaak wat kleiner. Denk bijvoorbeeld aan de Netflix-serie My Octopus Teacher. Daarin zien we hoe een mens een vriendschap opbouwt met een octopus. Daarin zien we meteen dat het dier zeker geen dom wezen is. Het dier bouwt een vriendschap op met documentairemaker Craig Foster. Daarin zien we ook hoe het dier steeds nieuwe methodes toepast om zijn vijanden in de war te maken.

Nu is er opnieuw bewijs dat inktvissen zeker geen domme dieren zijn. Onderzoekers hebben een nieuwe versie van de marshmallowtest toegepast bij een zeekat (een soort inktvis). Het laat zien dat de dieren vaardigheden kunnen leren en die vervolgens toepassen.

Testen

De marshmallowtest is een bewezen wetenschappelijke test. Een kind wordt in een kamer geplaatst met daarbij een marshmallow. Tegen het kind wordt gezegd dat wanneer die het snoepje een kwartier laat staan een tweede krijgt, die hij vervolgens beide mag opeten. Met die test worden cognitieve vaardigheden bewezen zoals bevrediging uit te stellen om er later nog meer profijt van te hebben.

Omdat het een vrij simpel experiment is, kan het ook toegepast worden bij dieren. Hoewel je een dier natuurlijk niet kan vertellen dat hij moet wachten, kun je het wel trainen zodat hij het begrijpt.

De inktvis komt in een bijzonder rijtje

Verschillende dieren hebben de test al doorstaan, zoals primaten, honden en zelfs kraaiachtigen. Nu hebben ook inktvissen de test voltooid, meldt Science Alert. Wetenschappers hebben aangetoond dat gewone inktvissen ’s ochtends kunnen afzien van het eten van krab als ’s avonds iets krijgen wat ze veel lekkerder vinden: garnalen.

Om het zeker te weten deden de wetenschappers nog een test. De inktvissen werden in een speciale bak geplaatst met twee afgesloten kamers met doorzichtige deuren waar ze doorheen konden kijken. In de ene een rauwe koningsgarnaal en in de andere de veel aantrekkelijkere levende grasgarnaal voor de dieren.

De deuren hadden symbolen die aan de inktvissen werden geleerd om te herkennen. Een cirkel betekende dat de deur meteen openging, terwijl een driehoek een interval tussen de 10 en 130 seconden betekende. Als de dieren de koningsgarnaal kozen, ging de andere prooi er meteen uit.

Uit onderzoek bleek dat de inktvissen 50 tot 130 seconden konden wachten op hun favoriete prooi. Hiermee scoren ze even hoog als gewervelde dieren met grotere hersenen als chimpansees, kraaien en parkieten.

Zelfcontrole

Het lijkt er dus zeker op dat inktvissen over zelfcontrole beschikken, de vraag is nu alleen waarom. Bij vogels en chimpansee komt dit omdat ze gereedschappen gebruiken, wat planning vereist. Dat doen inktvissen niet. Het heeft dus waarschijnlijk te maken met de manier hoe de dieren hun voedsel zoeken.

Inktvissen camoufleren zichzelf tijdens het jagen. Ze breken dit af wanneer er een roofdier is dat hun op wil eten. Wetenschappers speculeren of het uitstellen van genot hier een bijproduct van is. Maar goed, dat moet nog extra onderzocht worden. Het is in ieder geval duidelijk dat inktvissen geen domme dieren zijn.

Onderwerpen

• inktvis