Little Nightmares II is qua game uniek, creepy en boeiend

De eerste Little Nightmares was een fijne game die verrassend goed was. Wat dat betreft is het dan ook niet gek dat er met Little Nightmares II nu een vervolg is. Een game die net als het eerste deel gebruik maakt van een creepy sfeertje, maar tegelijkertijd ook laat zien dat de ontwikkelaar meer in zijn mars heeft. Met een grotere setup en meer mogelijkheden is dit deel eigenlijk nog wat beter.

In Little Nightmares II ga je aan de slag met Mono, die samen met de held van het eerste deel, Six, zich in een nieuwe nachtmerrie bevindt. Een nachtmerrie die je niet veel achtergrondinformatie geeft over wat er gaande is en wie de grote vijand is. Je bevindt je gewoon in nare omgevingen waarvan je alleen maar weet dat je daar zo snel mogelijk weg wilt zijn. Dit zijn daarbij de punten die me zijn opgevallen.

De setting van Little Nightmares II is zo creepy

Tegelijkertijd met Little Nightmares II was ik Super Mario 3D World aan het spelen. En het verschil kon eigenlijk niet groter zijn. Waar de tweede pure vrolijkheid is, daar is de eerste genoemde voer voor nare nachtmerries. Echt elke omgeving waar je je in bevindt is zo enorm naar. Ik ben daarbij iemand die ook slecht tegen alle verschillende creepy geluiden of lichtelementen kan die alleen maar voor een naardere sfeer zorgt. Als je niks met horrorgames hebt, dan zit je bij deze titel aan het verkeerde adres.

Je begrijpt het Little Nightmares II-verhaal zonder dialoog

Goed, de game is dus naar, maar weet je wel te pakken. En daarbij is het de ontwikkelaar gelukt om een verhaal te vertellen zonder dat er hele stukken tekst naar voren komen. Het is een game die zijn verhaal verteld door de dingen die je doet en meemaakt. Daardoor mis je soms wel een betje de reden waarom je je in bepaalde posities terecht komt, maar het grotere plaatje dat de ontwikkelaar probeert te vertellen komt over het algemeen goed over.

Puzzelen is goed uitgewerkt

Er zitten in Little Nightmares II een aantal achtervolgingsscenes in waarbij je moet maken dat je wegkomt. Maar voor het grootste gedeelte van de game ben je bezig met het oplossen van verschillende puzzels. Soms moet je daarvoor goed kijken naar wat voor voorwerpen je in de omgeving ziet en hoe je die het beste weer ergens anders kan gebruiken. Andere keren is het een kwestie van een beetje op goed geluk wat dingen proberen. Meer dan eens had ik te maken met een oplossing op een probleem die een beetje uit de lucht kwam vallen. Daardoor heb ik ook wel eens vast gezeten. Nadat je echter de oplossing voorgeschoteld hebt gekregen, dan zie je achteraf wel in wat je had moeten doen. En dan heb je dus met een goede puzzel te maken.

Iets meer actie

Op een aantal vlakken is Little Nightmares II een duidelijk vervolg. Veel elementen hebben de overstap gemaakt. Maar er is ook wel degelijk wat verandering. Zo zit er iets meer actie in de game. Bepaalde voorwerpen in de game zijn op te pakken en vervolgens in te zetten om gespuis van je af te slaan. Een actiegame wordt het er niet door, maar het is een fijne afwisseling op wat de rest van de game is.

Hier en daar iets te precies qua timing

Little Nightmares II wist me op meerdere punten een positief gevoel te geven. Daarbij helpt het dat de game voor een zacht prijsje in de winkel ligt en je er zeker een uurtje of acht in kan stoppen, er vanuitgaande dat je niet te veel vast zit. Toch heb ik wel één punt van irritatie: je moet soms wel erg goed timen. Denk daarbij aan het perfect springen naar een bepaalde plek. Time je dat niet goed, dan lukt het niet en krijg je het gevoel dat je vast zit. Terwijl het dus in de praktijk een kwestie is van beter timen.

Little Nightmares II is nu beschikbaar op verschillende platformen. Wil je meer lezen over gaming? Bezoek dan hier onze overzichtspagina.

Onderwerpen

• gaming
• Little Nightmares II
• Review