Nick Offerman over The Last of Us: ‘Ik vond de game maar niets’

Deze week kwam aflevering drie van The Last of Us online op HBO Max. WANT-redacteur Dennis Mons was ontzettend bewogen door misschien wel een van de droevigste, maar ook mooiste afleveringen op tv ooit. Hij was dan ook dolenthousiast dat hij even met acteurs Nick Offerman en Murray Bartlett mocht zitten. De aflevering, noch het openhartige en grappige interview gaat hij snel vergeten.

Toen The Last of Us een serie kreeg op HBO Max was ik op mijn hoede. Gameverfilmingen zijn over het algemeen niet best.

Nick Offerman en Murray Bartlett zijn perfect in The Last of Us

Heb je de ballen om dan een van de beste games ooit aan te pakken, dan ben je als HBO Max een baas. Laten we eerlijk zijn: het kan alleen maar mis gaan. Maar aangezien Neil Druckmann (geestelijk vader van de game) en Graig Mazin (maker van de serie Chernobyl, een van de beste series ooit) zich ermee gingen bemoeien, wilde ik het toch een kans geven.

Het is ongelofelijk maar waar: The Last of Us is een awesome serie, een absolute verademing. Ik heb alle negen afleveringen mogen zien en je wordt niet teleurgesteld.

Maar aflevering drie, die voor een heel groot deel draait om personages Bill, gespeeld door Nick Offerman (o.a. uit Parks and Rec) en Frank (Murray Bartlett die schitterde in The White Lotus), is… wonderbaarlijk prachtig en extreem emotioneel.

Zonder te veel spoilers te geven, komt het erop neer dat Frank aanklopt bij Bill te midden van een pandemie, hij mag blijven plakken en er ontstaat een prachtige romance tussen de twee. Natuurlijk kruizen ze paden met hoofdpersonen Joel en Ellie, maar die staan zeker niet centraal. Het zijn juist de heren die van het scherm spatten. Een genot dus om met deze twee acteurs te mogen babbelen.

En ik pak meteen de koe bij de staart.

Spelen van de game

Game-ontwikkelaar Neil Druckmann wilde liever niet dat de cast de game speelde. Hij was van mening dat acteurs de acties van de gamepersonages zouden kopiëren.

Toch hebben Ramsey (Ellie) en Pascal (Joel) stiekem wel even gespeeld. De eerste (voor de hand liggende) vraag is dus of Nick Offerman en Murray Bartlett de game ook hebben gespeeld.

Offerman: “Ik ben er wel mee begonnen, maar ik vond het maar niets. Het is grappig dat ik vrienden heb die het wel hebben gespeeld. ‘Oh dit is fantastisch materiaal’, hoorde ik vaak. Ik heb zeker wel ooit games gespeeld, maar ben ermee gestopt vanwege mijn toegeeflijke persoonlijkheid. Dan zou ik veel te veel tijd besteden aan gamen, terwijl ik eigenlijk gewoon naar buiten wilde gaan om de zon te zien en naar vogels te luisteren.”

Bartlett: “Ik heb de game niet gespeeld hoewel ik het wel wilde. Ik had er gewoon de tijd niet voor. Natuurlijk had ik graag de street cred gehad om te zeggen dat ik een gamer ben, maar dat is helaas niet waar. Daarom moest ik dus flink leunen op Neil en Graig en het fantastische script. Ik heb ook een paar vrienden die wel gamers zijn en die hebben me het gevoel meegegeven waarom ze zoveel liefde hebben voor The Last of Us.”

Chemie

Wat ik zo knap vind is dat jullie aflevering vrijwel helemaal draait om liefde, net als in de game. En dat terwijl liefde vaak terzijde wordt geschoven in een post-apocalyptische wereld met plunderingen en moord. Maar de chemie tussen Bill en Frank is bijna niet uit te leggen. Hoe werkte die chemie tussen jullie twee als acteurs?

Offerman: “Het is lastig om dat objectief uit te leggen. Onze regisseur, Peter Hoar, zorgde in ieder geval voor een sfeer die veilig voelde, zodat we ons ook naar elkaar toe kwetsbaar op konden stellen. Daarnaast hadden we veel mensen die aan de aflevering werkten en alle puzzelstukjes vielen ook dankzij hen tijdens het filmen op zijn plaats.

Net als in de game gonsde er een bepaalde sentiment: zelfs als een stad kapot is door bijvoorbeeld een oorlog, zijn we toch dankbaar voor die ene bloem die tussen de chaos groeit. Tenzij je een harteloze klootzak bent zoals Pedro Pascal, hahaha.”

Bartlett: “Het is ook een van de belangrijke boodschappen van zowel de game als de serie: als je verloren bent in het donker, zoek naar het licht. We wisten meteen dat deze aflevering precies datgene aankaart. Er is hoop in zelfs de slechtste situaties.”

Gezeik op social media door gamers

Waren jullie wel op de hoogte dat gamers nogal ‘uitgesproken bevlogen’ zijn als het gaat om verfilmingen van games. En zeker ook over issues als homoseksualiteit in games?

Offerman: “Yup, dat is wel algemeen bekend. Gamers zijn een bijzonder gepassioneerde fangroep. Maar we hebben een beroep waarin je veel verschillende rollen speelt gebaseerd op bijvoorbeeld echt gebeurde verhalen en in dit geval een game. Je gaat sowieso altijd iemand kwaad maken.

Er is een goede quote van Bertold Brecht, en ik parafraseer het even losjes: ‘Als je niet 30 procent van het publiek pissig maakt dan is het geen kunst.’ En in dit geval neem je materiaal dat gemaakt is voor de serie door de maker van de game, veel beter dan dat wordt het niet.

Vergeet ook niet: deze mensen maken dit met veel liefde. Neem bijvoorbeeld het laatste seizoen van Game of Thrones waar zoveel heisa over was. Besef gewoon dat mensen hun verdomde best hebben gedaan om een prachtig einde te maken. Sommige kijkers vonden het prima en anderen niet.

Dus ik hoop dat gamers The Last of Us-serie tof vinden. Maar als dat niet zo is: ach, dat gebeurt. Ik kan een sandwich maken die negen van jullie heerlijk smaakt en één persoon vindt dat mosterd en augurken een slechte combinatie is, haha.”

Murray: “Deze serie is een combinatie van liefde voor de game, maar ook door het verhaal enigszins aan te passen zodat je een groep mensen aanspreekt die niet de game hebben gespeeld, of misschien helemaal niet gamen. En dat is helemaal te danken aan Graig, Neil en de rest van het team.”

Offerman: “Het is ook zo grappig dat je de Godfather in huis hebt die de game heeft gemaakt. En dat iemand zich afvraagt: is dat genoeg? ‘Nee, regel ook even die gast die Chernobyl heeft gemaakt!’, een van de beste tv-producties ooit gemaakt. Als het dán niet bevalt; nou sorry hoor.

Terug in The Last of Us op HBO

Deze aflevering op HBO is zonder enige twijfel mijn favoriet. Het is emotioneel, het is meeslepend, en zo ontzettend romantisch. Er zit een flinke tijd tussen jullie ontmoeting en het einde. Mogen we ooit hopen op een spin-off van Bill en Frank om een glimp op te vangen hoe die tussenliggende periode is verlopen voor ze?

Offerman: “Laat me je daar stoppen! You’re goddamn right dat we een spin-off willen. We hebben niets anders gedaan dat het voorstellen van een spin-off, misschien prequels, epilogen, noem het maar op, haha.”

Bartlett: “Oh én action figures!”

Offerman: “En wat dacht je van multiverse, kwantumfysica, alternatieve tijdlijnen!? Maar even serieus, het zou zo tof zijn om die periode tot leven te zien komen. Het dekt toch al snel zo’n twintig jaar. Dus zo’n vijf tot tien afleveringen moet wel lukken.”

Bartlett: “Het is wel prachtig dat we in één aflevering deze hele relatie tot stand zien komen. Het is eigenlijk een beetje als een korte film. Van het begin tot einde is het compleet; het is vooral hun verhaal, en hoe dat bloesemt.”

Liefde en vriendschap

Als je dan toch aan het einde van de rit een boodschap hebt die je wilt uitdragen als je personage in The Last of Us, welke is dat dan?

Offerman: “Vanuit Bill? Wees op alles voorbereid!”

Bartlett: “Als Frank wil ik stellen dat ondanks de slechtste vooruitzichten, je altijd moet uitvogelen of je een connectie hebt met mensen. Ondanks de harde schil die je dan hebt opgebouwd. Sta altijd open voor liefde en vriendschap, ongeacht de situatie.”

En met die boodschap sluit ik mijn interview af met twee fantastische acteurs die deze game-serie op HBO Max met verve een van de, zo niet mooiste en beste aflevering hebben geschonken. Geef Nick Offerman en Murray Bartlett écht een eigen serie.

Hopelijk heb je het derde deel van The Last of Us op HBO al gezien, maar mocht dit niet zo zijn: geniet. Het is een klein maar prachtig meesterwerkje.

Onderwerpen

• game
• interview
• murray bartlett
• nick offerman
• The Last of Us