PlayStation legt pijnlijke kwestie bloot: zijn die digitale films en games wel van jou?

Waar kasten in woonkamers vroeger volstonden met dvd’s en games, kopen we tegenwoordig onze content voornamelijk online. Sony laat met de PlayStation zien dat dit idee heel leuk is, maar de uitwerking nog best wel een ramp kan zijn.

Het is logisch dat het kopen van digitale films en games aan populariteit wint. Het is makkelijker en met die digitale aankopen ligt ook niet je hele huis vol met doosjes van films en games. Toch heeft het digitaal aankopen ook een nadeel, laat PlayStation zien.

Verschillende PlayStation-gebruikers zijn opgeschrikt met de mededeling dat aangekochte Discovery-series via de PlayStation Store niet meer te kijken zijn. Eind deze maand verdwijnen in een klap 1200 titels, waaronder Gold Rush en Deadliest Catch, uit het aanbod. Kan dat zomaar?

Digitale aankoop is niets waard bij Playstation

De kans dat jij zulke series via de PlayStation Store hebt gekocht is waarschijnlijk vrij klein, maar toch is dit een probleem dat bij jou in een andere vorm kan voorkomen. Ben je bijvoorbeeld ook echt de eigenaar als je een film koopt via Amazon of Pathé Thuis en zijn de games die je koopt via Steam, Microsoft Game Store of App Store ook echt van jou?

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: nee. Je koopt namelijk niet de game of film zelf, hoewel de diensten je dit wel doen laten geloven. Je bezit alleen de licentie om een game of film te gebruiken op een bepaald platform. Vaak is dit geen probleem, maar er zijn zeker uitzonderingen.

Wat is er precies aan de hand?

Dit is vooral het geval wanneer je een game of film ‘koopt’ van een platform dat niet de eigenaar van de content is. In het geval van de Discovery-series, was niet PlayStation, maar filmmaatschappij Warner Bros Discovery de eigenaar.

Moederbedrijf Sony sloot dus een deal met deze maatschappij om hun content te verkopen. Nu die overeenkomst beëindigd is, verdwijnt alle content van het platform en is je aangekochte licentie niets meer waard.

Dit gebeurt natuurlijk niet bij een PlayStation-game als Spider-Man of God of War. Deze zijn allebei eigendom van Sony en dus is het in dit geval veilig om deze gewoon digitaal aan te schaffen.

Toch is het maar de vraag of je dit ook echt wil. Als je bijvoorbeeld over 20 jaar je PlayStation 5 nog steeds wil gebruiken om games te spelen, is de kans klein dat je de aangekochte digitale licenties kan gebruiken. In de gamewereld is het vrij gebruikelijk dat op oudere platformen digitale winkels niet meer ondersteund worden, waardoor je een licentie ook niet meer in kan wisselen. Recent sloot Nintendo bijvoorbeeld de online winkel voor de 3DS.

Kleine lettertjes in de algemene voorwaarden

Natuurlijk is het vrij misleidend om termen te gebruiken als kopen, als je geen eigenaar van de content wordt. Vaak staan de precieze definities aangeduid in de algemene voorwaarden van de dienst waar je de serie, film of game van koopt. In dit geval heeft PlayStation zichzelf ingedekt door daarin te schrijven dat je het product kunt gebruiken hoe je wil op de manier die in de licentie wordt geschreven, maar dat je geen eigenaar bent van het product.

Ondanks dat het dus staat beschreven, is het logisch dat veel mensen dit niet weten. Bovendien zijn ze ook nog eens vaak in jargon geschreven, waardoor het ook nog eens onbegrijpelijk kan zijn.

Wil je dus een film of serie digitaal kopen, dan doe je er goed aan om echt de algemene voorwaarden te lezen of je ook daadwerkelijk de eigenaar bent. Wil je echter zekerheid, dan moet je gewoon een fysiek exemplaar van een serie of game kopen.

En ja, dat laatste heeft echt wel iets moois. Oké het kost wat ruimte, maar het geeft een heerlijk gevoel om ‘m regelmatig door te pluizen en een oude klassieker uit de kast te halen.

PlayStation Plus dropt nieuwe gratis games voor november

Onderwerpen

• playstation
• Sony