[PREVIEW] Little Nightmares II is behoorlijk creepy

Ik ben geen liefhebber van enge games. Ik kan er eigenlijk gewoon heel erg slecht tegen als iets te creepy wordt. Wat dat betreft heb ik mijn hands-on met Little Nightmares II eigenlijk zo lang mogelijk uitgesteld. Ik weet namelijk dat dat eigenlijk helemaal niet bedoeld is voor mij. Maar op een gegeven moment moest ik er toch aan geloven.

Het eerste deel was goed, maar ook iets waar ik met mijn mietjeshart maar slecht tegen kon. Maar die game had soms nog wat cartoon-achtige momenten in zijn engheid. Little Nightmares II is anders. Deze keer ben je niet alleen, maar ga je met twee kleine poppetjes op onderzoek uit. Er is een zekere vorm van samenwerking, maar veel verder dan een zetje geven zodat je op een hoger punt komt, is die niet. En qua setting is het ook een game die behoorlijk creepy is. Dit zijn de punten die me in de hands-on zijn opgevallen.

Een setting waar je niet vrolijk van wordt

Zoals gezegd was de setting waarin Little Nightmares II zich afspeelde nogal creepy. Je lijkt je in een soort ziekenhuis van poppen te bevinden. Denk maar aan de poppen die je in etalages ziet van winkels. Maar deze varianten kunnen soms tot leven komen en achter je aankomen. Je navigeert je door dozen en rekken met accessoires voor de poppen, op zoek naar een paar zekeringen. Deze moet je vinden om een lift te activeren zodat je deze ellende kan ontvluchten. Maar al snel maak je kennis met een lopende hand die je grijpt wanneer je er te dichtbij komt.

Je moet zelf uitvogelen wat je moet doen in Little Nightmares II

De eerste keer dat ik die hand tegenkwam, had ik geen idee wat ik precies moest doen. En dat is eigenlijk een rode draad die door de preview-versie van Little Nightmares II loopt. Dit is echt zo’n typische game die de speler vrijlaat en dan maar moet ontdekken wat de bedoeling is. Daarvoor komt er een stukje trial en error bij kijken. Dat had ik dus in eerste instantie bij de eerder genoemde lopende hand. Ik denk dat die me wel zes keer heeft gegrepen voordat ik door had hoe ik hem kon ontwijken en uiteindelijk van hem af kwam. En even later vind je een hamer op de grond en snap je pas na een paar keer hoe je dat wapen effectief gebruikt. Dan heb ik het nog niet gehad over de rol van de zaklamp die je bij je draagt. Door deze in het gezicht van bepaalde vijanden te schijnen, staan ze stil en kun je er langs lopen.

Diverse schrikmomenten

Naast de uitdaging om te begrijpen wat Little Nightmares II van de speler verwacht, zit de game ook vol met diverse schrikmomenten. Wanneer je denkt dat een bepaalde pop waar je langs loopt niks doet, blijkt deze opeens tot leven te komen. Of wat te denken van een moment dat je op een tafel klimt waar een object op ligt die vanuit het niets opeens begint te bewegen alsof er een epileptische aanval gaande is. Voor iemand die niet heel erg goed tegen enge games kan, is dit wel echt heel erg funest.

Soms is Little Nightmares II wat frustrerend

Door dit soort enge momenten vond ik het lastig om soms door te gaan met Little Nightmares II. Daarbij helpt het niet dat het een game is die soms wat frustrerend is. Zoals gezegd moet je zo nu en dan gaan klooien om te begrijpen wat je moet doen. En dan alsnog is het soms best wel lastig. Zo is het schijnen van de zaklamp in de juiste richting een redelijk precies werkje. En de controls zijn niet zo heel erg strak, waardoor ik meer dan eens op een lullige manier het loodje legde.

Toch kijk ik na deze speelsessie uit naar de complete ervaring. Op 11 februari 2021 moet Little Nightmares II uitkomen. Tot die tijd kun je aan de slag met het origineel. Wil je meer lezen over gaming? Bezoek dan hier onze overzichtspagina.

Onderwerpen

• gaming
• Little Nightmares II