[PREVIEW] Nioh 2: bomvol met sfeer en uitdaging

De eerste Nioh is een game die in 2017 verscheen. Lang was het een game waarvan men dacht dat het een slap aftreksel was van de Dark Souls-serie. Hoewel de game ook opvalt met zijn hoge moeilijkheidsgraad, was de game op zichzelf staand sterk genoeg en was het gelijk ook één van de beste games van het jaar. Volgend jaar verschijnt Nioh 2 en die heb ik kunnen spelen op de Tokyo Game Show.

Nioh 2 is pittig

Het gekke van de speelsessie is dat er eigenlijk bijna niemand geïnteresseerd was in de game. Waar ik voor andere games vaak een uur moest wachten om de game te spelen, kon ik bij Nioh 2 snel aanschuiven. En daarbij kwam er niet al te veel tijd achter waarom dat was. Nioh 2 is net als zijn voorganger een game met een hoge moeilijkheidsgraad. Wanneer je de spelmechanics niet begrijpt, dan is de kans groot dat de eerste de beste vijand er al voor zorgt dat je het loodje legt. Maar daar zit dan ook zijn grootste charme in. Het is een game die er voor zorgt dat je constant op het puntje van je stoel zit en op geen enkel moment even rustig achterover leunt.

Mocht je het eerste deel gemist hebben, dan hoef je je qua verhaal geen zorgen te maken over Nioh 2. Het is namelijk een prequel. Deze keer kan de speler zijn eigen personage maken en daarmee het avontuur beginnen. Dat personage speelt de rol van een Japanse Warlord in een periode aan het einde van de 16e eeuw. Het speciale aan het personage, is dat hij voor een gedeelte is over genomen door een Yokai, een soort demoon. Daardoor kan hij tijdens gevechten makkelijk zijn demonen-vorm oproepen om op die manier vijanden te verslaan. Daarmee klinkt hij wellicht een stuk sterke dan het personage waarbij je in de eerste Nioh aan de slag gaat, maar schijn bedriegt.

In de tijd dat ik met de game heb doorgebracht, begon ik echt op een enorm falende wijze. De eerste twee zwakkere vijanden kon ik nog wel aan, maar de derde bleek al van een groter niveau te zijn. Vanuit het niets verscheen een soort demoon op een paard die met vuuraanvallen me te lijf ging op een afstand. Door die niet op tijd te ontwijken, vloog ik in de fik. Naast initiële schade, zorgde dat er ook nog eens voor dat het daarna pijn deed en ik in de kortste keren er aan ging.

Gelukkig wordt het laatste savepunt snel geladen. Deze keer besloot ik eerst een beetje om me heen te kijken. Zo kom je veel neergeslagen strijders tegen, waar je items kunt scoren, om zo op die manier jezelf te genezen mocht het allemaal misgaan. En die had ik ook wel nodig. De tweede keer had ik het weer lastig met de strijder, maar lukte het me door op tijd terug te trekken en items te gebruiken wel om hem af te maken en verder te gaan. Daarna was er echter weer een andere vijand die behoorlijk pittig was en ging ik er daar aan omdat ik te veel voorwerpen had gebruikt.

Voor de doorzetters

Nu moet ik wel de kanttekening maken dat ik niet heel erg goed ben in deze games. Sekiro: Shadows Die Twice is een titel die me al tot waanzin dreef. De kans is dus groot dat wanneer je iets meer ervaring hebt, je het er een stuk beter vanaf brengt. Door mijn onkunde kan ik helaas dus niet iets zeggen over iets van een baas in de demo. Wel vind ik de stijl van de game erg tof. Het is een mix tussen het prachtige oude Japan en de wereld van de demonen in iets dat samen erg goed werkt. De game straalt behoorlijk wat kwaliteit uit.

Het duurt nog wel even voordat Nioh 2 daadwerkelijk verschijnt, maar het lijkt er op dat we met deze game andermaal een grote titel kunnen opschrijven voor het toch al overvolle gamejaar 2020. Wil je meer lezen over alles dat met gaming te maken heeft? Bezoek dan hier onze overzichtspagina.

Onderwerpen

• gaming
• nioh 2
• PlayStation 4