Dit gruwelijke verhaal achter deze nieuwe film is al vaker op het witte doek verschenen

Society of the Snow brengt ons het menselijke verhaal van een ramp. Maar het is niet de eerste keer dat iemand dit waargebeurde verhaal wilde verfilmen.

Sinds deze week is Society of the Snow the zien op Netflix. Een steengoede film over een vliegtuigramp. Dat komt niet alleen door de afwisseling tussen adembenemende actie en akelige ethische kwesties, maar vooral door de diepe indruk die dit waargebeurde verhaal achterlaat.

Ja. Waargebeurd. Dit vreselijke verhaal over een vliegtuigcrash in het Andesgebergte is gebaseerd op de gebeurtenissen uit de jaren 70. Society of the Snow zet het verhaal over de ramp erg mooi uiteen. Maar de film heeft geen primeur. Dit verhaal is namelijk al eerder verfilmd.

Waar is Society of the Snow op gebaseerd?

Spoilers voor de Society of the Snow (uiteraard)!

In 1972 stort er een vliegtuig dat onderweg is naar Chili neer in het Andesgebergte. Aan boord zit een Uruguayaans rugbyteam dat onderweg was voor een belangrijke wedstrijd. 29 van de 45 inzittenden overleven de crash niet.

De vreugde die sommigen voelen dat ze de ramp wél hebben overleefd wordt snel weggevaagd door de verschrikkelijke omstandigheden waarin ze zich nu bevinden. De rest van de wereld denkt dat ze omgekomen zijn. Buiten sneeuw, is er verder niks op de bergtop van de Andes. Vooral wanneer de nacht valt en de kou hen overmeesterd, wordt duidelijk hoe zwaar overleven zal zijn. Al helemaal wanneer de honger de overhand begint te nemen.

Om niet te verhongeren hebben de overlevenden geen andere keuze dan te kiezen voor kanibalisme. Maar hoe moeilijk is het om het lichaam van je beste vriend op te eten om te overleven?

Society of the Snow doet iets heel anders dan de eerdere verfilming van de ramp

Er zijn tal van boeken geschreven over de ramp (of wonder, zoals sommigen het noemen). In 1993 verscheen een speelfilm over de gebeurtenis, genaamd Alive. De film werd positief ontvangen destijds. Voor veel mensen was het de eerste keer dat ze met zo’n gruwelijk verhaal werden geconfronteerd.

Ondanks dat er al een film en een heleboel boeken over de ramp in de Andes zijn verschenen, besloot de Spaanse filmmaker J.A. Bayona (regisseur van rampenfilm The Impossible) de gebeurtenis opnieuw te verfilmen. En hoe: hij maar liefst 14 jaar bezig geweest met het verfilmen van de ramp.

Bayona’s nadruk ligt veel meer op een feitelijke hervertelling van de ramp, in plaats van voor het schokelement te gaan. Die inspiratie kreeg hij na het lezen van een hervertelling van de ramp. De focus van de film komt bovendien veel meer te liggen op het menselijke en filosofische aspect van de ramp.

Waar komt die productietijd van veertien jaar dan vandaan? Bayona heeft een aantal scenes opgenomen op de plek waar het vliegtuig in de Andes neerstortte. Daar ga je niet zomaar even naartoe met je camera. Ook haalt hij een heleboel technische hoogstandjes uit de kast, waardoor een boel scenes, zoals de crash, adembenemend zijn.

Een prachtig eerbetoon aan de overlevenden

Waar Alive (1993) ons de ramp voor het eerst op het witte doek bracht, geeft Society of the Snow ons een mooi eerbetoon aan de slachtoffers en de overlevenden. Meermaals tijdens de film verschijnen de namen van de betrokkenen op het beeld. Daarmee grijpt de ramp je naar je strot en wordt het even meer dan ‘slechts een gebeurtenis’ of ‘alleen een film’.

Op zoek naar nog meer waargebeurde verhalen op Netflix? Kijk dan vooral deze serie:

Sygeplejersken: de waargebeurde misdaadserie die Netflix in zijn greep houdt

Onderwerpen

• Netflix