Call of Duty: Black Ops 6 is óók voor nostalgische fans

Call of Duty: Black Ops 6 is absoluut de moeite waard, ook voor gamers die graag terug willen naar de oude dagen van CoD.

Om eerlijk te zeggen heb ik de laatste jaren praktisch alle Call of Duty‘s aan me voorbij laten gaan. Na redelijk teleurgesteld te zijn geweest met Call of Duty: WW2 zag ik niet genoeg reden om terug te keren naar een serie die me (waarschijnlijk) toch weer ging teleurstellen.

Totdat Black Ops 6 werd aangekondigd. Al rond de eerste geruchten van de game werd gamers beloofd dat dit zesde deel weer terug zou keren naar de roots van Black Ops. Geen futuristisch gezeur, maar ‘ouderwets’ knallen. Na een lang weekend de game gespeeld te hebben, kan ik zeggen dat die belofte (grotendeels) is nagekomen.

Frisse gameplay zonder té erg te vernieuwen

Mijn harde oordeel over de CoD games van de laatste jaren berust grotendeels op nostalgie. Want wat kan die goeie ouwe tijd van Modern Warfare en Black Ops 1 t/m 3 nou toppen? Black Ops 6 weet zich goed staande te houden tegenover mijn met nostalgie beladen kritiek.

En dat komt omdat de game fris voelt zonder zijn succesformule radicaal om te gooien. De graphics zijn zoals je dat mag verwachten van de huidige generatie consoles en de gameplay is vloeiend. De sterspeler op dat gebied is de omnimovement: hierdoor kan jouw personage alle kanten op rennen én duiken.

Dat werkt verslavend. Hoewel het niet in elke situatie van pas komt is er toch niks zo geweldig als met een snoekduik te hoek om te komen en als bij wijze van een schrikeffect je tegenstander het leven te zien laten. Deze nieuwe manier van bewegen werkt fantastisch in zowel multiplayer als de campaign of de zombiemodus.

De multiplayer-maps zijn wat je mag verwachten van Call of Duty: kleinschalig met genoeg ruimte voor dynamiek in het spel. Helaas zouden de levels zo afkomstig kunnen zijn uit een willekeurig andere CoD en zit er (tot nu toe) nog niet écht een memorabel level bij. De maps mogen dan de show niet stelen, ze zijn alsnog hartstikke vet om doorheen te rennen, springen of duiken.

Van deze campaign had Call of Duty niet durven dromen

De campaigns ofwel verhaalmodus van Call of Duty zijn altijd een van twee uitersten geweest: of zo absurd goed dat het zich direct een klassieker mocht noemen (zoals MW2 of Black Ops), of een verhaallijn die niks voorstelde en zo direct weer vergeten werd (zoals, tja een heleboel andere CoD’s). Black Ops 6 is er eentje voor in de boeken.

En dat ligt niet aan de verhaallijn zelf. Deze is vermakelijk, maar een beetje voorspelbaar. De manier waarop je deze speelt daarentegen is iets dat we nog niet eerder hebben gezien. In plaats van willekeurig rennen en schieten wordt je nu de keuze geboden om het gros van de levels stilletjes aan te pakken.

Bovendien zijn er per missie meerdere mogelijkheden om het doel te bereiken. Hierdoor is het absoluut de moeite waard om de campaign meerdere malen te spelen. En dan nog de missies zelf: van Hitman-achtige sluipmoordmissies tot een bizarre vuurgevechten. De acht uur durende campaign vliegt voorbij.

Zombiemodus kiest voor complexe aanpak

Met twee drastisch verschillende maps om uit te kiezen heeft de zombiemodus in Black Ops 6 een goede basis. In Liberty Falls probeer je in een typisch Amerikaans stadje de hordes aan zombies te overleven, terwijl in de krappe gevangenis van Terminus gevaar in iedere hoek schuilt.

Ook ditmaal heeft de zombiemodus een onderliggend verhaal. Dit is voor de zombiemodus in de Black Ops-reeks een van de belangrijkste dingen geworden. Toch zijn de maps ook hartstikke leuk om te spelen zonder je bezig te houden met de zogeheten Easter Egg.

De combinatie van oude elementen als perksoda’s en de mystery box gecombineerd met de frisse uitstraling die Black Ops 6 met zich meebrengt is het een van de betere zombiemodussen van laatste jaren. Net als bij de oudere Call of Duty’s zijn er genoeg geheimen te ontdekken in de levels, zolang je niet te grazen wordt genomen door een ondode.

Oordeel: Black Ops 6 is zeker je geld waard

Call of Duty: Black Ops 6 is een hartstikke leuke game die in multiplayer, campaign en bij zombies vernieuwend overkomt zonder de plank mis te slaan. Zeker de omnimovement had al bij eerdere CoD’s geïntroduceerd mogen worden. Het is een aangename toevoeging aan de toch al pijlsnelle vuurgevechten waar de serie om bekend staat.

Zoals genoemd zijn de graphics de beste die we tot nu toe gezien hebben. De game maakt optimaal gebruik van de next-gen consoles. Call of Duty: Black Ops 6 is een game die zich met goede reden bij de mythische Black Ops-serie mag voegen.

En ook voor de gamers die net als ik in eerste instantie een kritisch, door nostalgie gedreven waardeoordeel willen vellen: geef de game een kans en laat je meevoeren in de snelle flow zoals we dat het liefst doen bij Call of Duty.

GTA 6: alles wat we tot nu toe weten van de game

Onderwerpen

• call of duty