[REVIEW] Final Fantasy VII Remake: Het wachten waard

Meer dan twintig jaar geleden verscheen Final Fantasy VII. Ik was toen 14 en speelde voornamelijk race-, actie- en sportgames op de PlayStation. Een RPG had ik niet eerder gespeeld, omdat afgaande op de hoesjes het me nooit echt interessant leek. Tot ik op een dag deze game zag bij een vriend van me. Ik denk dat ik op een dag zo’n vier uur samen met hem de game ben gaan spelen en toen wist ik het: deze game moest ik halen.

De game zorgde er voor dat mijn interesse in gamen veel breder werd en ik uiteindelijk het werk ben gaan doen wat ik nu nog doe. Wat dat betreft is dit altijd een belangrijke game voor me geweest. Vervolgens waren er lang geruchten dat er een remake zou komen, die uiteindelijk een paar jaar geleden werd bevestigd. En nu is Final Fantasy VII Remake bijna uit en kan ik vertellen dat de game echt van een zeer hoog niveau is. Waar ik normaal gesproken voor een review iets van vijf punten pak om mijn ervaringen te illustreren, kan ik voor deze game niet anders dan het iets uitgebreider te doen. Daarbij kijk ik uiteraard niet alleen naar de goede punten, maar is er ook aandacht voor de (kleinere) puntjes die iets minder goed zijn.

Ziet er zo goed uit

De demo van Final Fantasy VII Remake gaf al een goede vibe wat betreft de visuele stijl van de game, maar hoe meer je van de game ziet, hoe mooier het totaalplaatje is. De personages in de game, de locaties die je bezoekt, de animaties in de gevechten of het oproepen van een Summon. Alles ziet er stuk voor stuk fantastisch uit en spat van je beeldscherm af. Het is enerzijds heerlijk herkenbaar wanneer je het bronmateriaal kent, maar laat tegelijkertijd zoveel meer zien dan destijds.

Heerlijke cutscenes

Het zijn met name de cutscenes die een feest voor het oog zijn. De verschillende gesprekken die de personages voeren zijn hier en daar wel nog iets te Japans en kill, maar zien er wel goed uit. Met namen de cutscenes waarin er veel actie is, zijn indrukwekkend. Hier en daar is het zo over de top dat het me deed denken aan de betere cutscenes uit Japanse actiegames als Devil May Cry en Bayonetta. En dat in een game die vooral draait om verhaal. Net als bij het origineel is het dus zo dat de cutscenes in de Final Fantasy VII Remake gelden als een echte beloning. De onderstaande video toont de verschillende cutscenes uit de demo voor een goed beeld.

Vechtsysteem blijft overeind in de Final Fantasy VII Remake

Voor de Final Fantasy VII Remake is er voor gekozen om het vechtsysteem ietwat aan te passen. In plaats van dat je te maken krijgt met random encounters en dan turn-based moet vechten, zie je nu de vijanden rondlopen en is de actie actief. Je kunt vrij rondlopen en er op los slaan. Toch ziet er nog een ATB-systeem in. Terwijl je acties uitvoert loopt er een actiebalk vol. Wanneer die vol is, dan kun je buiten de standaard actie andere soorten dingen doen. Denk daarbij aan het uitvoeren van een ability, het gebruiken van een spell of het inzetten van een potion om je gezondheid weer op peil te houden. Dit levert een stukje tactiek met zich mee. Wanneer je namelijk enkel voor de actie gaat en de balken gebruikt om aan te vallen, dan wordt het lastig om een cure spell uit te spreken wanneer een vijand een zware aanval op jou inzet en je geen balk hebt om je te genezen. Zeker aan het begin ben ik door zo’n fout er aan gegaan.

Soms wel wat moeite met lopen

Dan het eerste puntje van kritiek dat ik hier even wil plaatsen. Hoewel het geen probleem is om je door grote open omgevingen te manoeuvreren, zijn er wel wat problemen wanneer je in kleinere locaties moet navigeren. Wanneer je snel rondrent en dan een nauwe gang moet betreden, dan is het soms wel even een kwestie van stil staan en de juiste kant op lopen. Dat geldt ook wanneer je een trap op of af moet. En dan heb ik het nog niet gehad van de scene waarbij je Aerith overnacht en dan midden in de nacht stilletjes weg moet sluipen. Daarbij dacht de ontwikkelaar dat het een goed idee was om op de gang allemaal potten en pannen neer te zetten die gelden als hindernissen. Tot drie keer toe ben ik door een matige besturing daar in de fout gegaan en dat had niet gehoeven.

Het verbeteren van je wapens

Final Fantasy VII Remake kent verschillende elementen uit het origineel, maar kent tegelijkertijd ook een aantal verbeteringen. Zo is de rol van wapens anders geworden. Ten eerste kun je van elk wapen dat je in de game tegenkomt nu een ability leren. Heb je die geleerd? Dan kun je hem ook gebruiken wanneer je een ander wapen er bij pakt. Daarnaast is het zo dat je voor elke keer dat je in level omhoog gaat nu SP krijgt. SP zet je vervolgens in om cores binnen je wapen te activeren. Denk daarbij aan het vrijspelen van extra materia slot of vijf procent meer damage wanneer je een Fire-spell gebruikt. Dat levert net wat meer diepgang op.

Materia heeft alleen wel een andere rol gekregen

Wapens hebben dus slots waarin je materia plaatst. Deze materia geeft je de mogelijkheid om een bepaalde spell te gebruiken of levert een passieve bonus op. Er is veel meer materia in Midgar dan dat je tijdens de originele game voorgeschoteld krijgt. Zo heb je nu al diverse HP en MP Up materia. Wat wel anders is, is dat bepaalde materia lijkt te ontbreken (of ik heb het gemist). Zo heb ik geen All-materia gevonden (waarmee je bepaalde aanval of healing spell op alle vijanden of vrienden uitspreekt) en kun je materia dat gemaxt is niet voor een enorm bedrag verkopen. Ook levert het maximaliseren van materia geen materia via geboorte op.

Muziek is klassiek, maar met een twist

De soundtrack van Final Fantasy VII ken ik redelijk uit mijn hoofd. In deze Remake komen diverse nummers terug, maar is dat aangevuld met originele content en remixes. Op verschillende punten in de game kun je nummers van de soundtrack kopen en die dan op de jukeboxes afspelen. Daarvoor moet je echter stil gaan staan en wachten en is niet echt interessant. Nee, het gaat er meer om dat de muziek die je voorgeschoteld krijgt tijdens de stukken dat je rondloopt en wanneer je in een gevecht bent gewoon een goede variatie kent en gewoon erg fijn klinkt.

Personages komen veel beter uit de verf in de Final Fantasy VII Remake

Maar het allersterkste van de Final Fantasy VII Remake is hoe goed de personages zijn neergezet. Je krijgt een heel ander gevoel bij de personages. Cloud is nog altijd een guy die niet heel erg handig is met anderen, maar een stuk minder lomp aanvoelt, terwijl de vrouwelijke personages als Aerith en Tifa een stuk beter zijn uitgewerkt. Je begrijpt meer hun beweegredenen en hoe ze zijn. Wellicht dat het hier en daar iets te veel flirtig is ten op zichte van het origineel, maar dat neem dan ik dan voor lief. Maar ook personages die in het verleden een bijrol speelden als Wedge, Biggs en Jessie zijn veel interessanter geworden. Je hebt meer gesprekken met hen en beleeft meer zij-avonturen. Op die manier wordt de emotionele lading die al in de game zit alleen maar vergroot.

Behoorlijk veel content

In het origineel was de content in Midgar zo’n 4 tot 6 uur lang. Dan ben je dus bang dat de remake ongeveer het dubbele zou zijn. Maar gelukkig is het het meer factor zes tot acht, waardoor je er waarschijnlijk wel een uurtje of dertig tot veertig mee bezig bent. Enerzijds komt dat door de stukken die je van A naar B laten gaan nu veel langer zijn. Dat zag je al in de demo, die bijna een half uur kostte in plaats van een minuut of tien. Maar daarnaast zijn er ook veel stukken content aan toegevoegd die compleet nieuw zijn, zonder dat het raar aanvoelt. Op sommige punten krijg je een stuk te spelen waar in het origineel naar verwezen werd en op andere punten is het gewoon een logisch extra stuk. Daarnaast zijn er diverse zijmissies die je kunt voltooien om op die manier meer een naam voor jezelf te maken, zonder dat dat aanvoelt als werk.

Toch blijf je met een leeg gevoel achter na de Final Fantasy VII Remake

We weten natuurlijk al een hele tijd dat de Final Fantasy VII Remake in verschillende delen gaat komen. En ik snap dat wel als je ziet hoe rijk dit eerste deel is. Met dit als de basis voor kwaliteit is het niet mogelijk om de rest van de game ook gelijk op zo’n niveau te maken. Dan ben je jaren bezig en is financieel onhaalbaar. En ondanks dat de game me ongelofelijk veel liefde heeft gegeven en mijn enorme enthousiasme van te voren heeft weten te overtreffen, is het tegelijkertijd ook pijnlijk om te beseffen dat je nu waarschijnlijk weer een paar jaar moet wachten voordat je het tweede deel krijgt te zien. En dat zal echt niet de rest van de game gaan zijn. Wat dat betreft zou het me niet verbazen dat we pas in 2026 of zo het complete einde van de remake voorgeschoteld hebben gekregen.

De Final Fantasy VII Remake is wat mij betreft een must-have. Als je het origineel hebt gespeeld, is het nostalgisch en vernieuwend. En voor de nieuwkomer die het origineel heeft gemist kan nu gewoon een hele goede Japanse RPG halen, die qua gameplay genoeg westerse invloeden heeft gekregen om een brede doelgroep aan te spreken. De game is vanaf 10 april beschikbaar en verschijnt op de PlayStation 4. Wil je meer lezen over gaming? Bezoek dan hier onze overzichtspagina.

Onderwerpen

• Final Fantasy VII Remake
• gaming
• PlayStation 4
• Review