[REVIEW] Ghost of Tsushima: Laatste grote exclusieve PS4-game

Met de release van Ghost of Tsushima zijn we aangekomen bij een belangrijk punt in de ontwikkeling van de PlayStation 4. Zeven jaar na de release van de spelcomputer en het verschijnen van Killzone: Shadowfall als exclusieve game, is Ghost of Tsushima eigenlijk de laatste grote exclusieve game. Na zeven jaar is het tijd om langzaam vooruit te blikken op de PlayStation 5. Gelukkig gaat de spelcomputer met de release van deze game niet als een nachtkaars uit.

Ghost of Tsushima heeft de pech dat hij een maand na de release van The Last of Us Part II wordt uitgebracht. Waar die laatste game een mijlpaal is, daar is dit nieuwste project van Sucker Punch gewoon een verdomd fijne game. Je kunt de game qua kwaliteit vergelijken met de betere games uit de Assassin’s Creed-serie. Ook dat zijn games die gelden als titels waar we het over tien jaar nog hebben, maar zeker veel lol mee hebben gehad. In deze game reis je af naar het feodale Japan, waar je als Jin Sakai het op neemt tegen een leger aan Mongolen, die het eiland van Tsushima hebben veroverd. Daarbij kun je vechten als een samoerai, maar leer je ook de kneepjes van het sneaky uitschakelen van de vijanden als de Ghost van het eiland. Dit zijn de punten die mij zijn opgevallen.

Japans of Engels? Beiden goed in Ghost of Tsushima

In Ghost of Tsushima zijn er veel keuzes die je moet maken. Aan het begin van de game maak je de eerste door te kiezen voor Engelse of Japanse voice-overs. Ik zelf ben begonnen met Engels, maar na een tijdje overgegaan op Japanse stemmen. Die laatste vind ik wat meer passen bij een game die zich in Japan afspeelt. Maar tegelijkertijd moet ik ook wel zeggen dat de Engelse stemmen van een degelijk niveau zijn. Op die manier heb je dus eigenlijk geen foute keuze die je kunt maken.

Een mooie en gevarieerde wereld

Tsushima is een echt bestaan eiland dat tussen Japan en Zuid-Korea in ligt. Het is een eiland waar vandaag de dag zo’n 30.000 mensen wonen. De natuur schijnt er prachtig op te zijn en dat komt in de game ook wel terug. De wereld waarin de game zich afspeelt is goed gevarieerd en zorgt er voor dat het waarde heeft om de wereld te verkennen. De ene keer bevind je je in een klein dorpje of een basis, de keer daarop beklim je een berg om vervolgens door een bos met bomen met gele bladeren te galopperen op je paard. Elk stukje in Ghost of Tsushima ziet er prachtig uit.

Alle tijd die je er in steekt heeft waarde

En daarbij helpt het dat de tijd die je in Ghost of Tsushima steekt ook waarde heeft. Overal waar je komt is wel iets te doen. Je bent of bezig om een gebied te bevrijden van de Mongoolse bezetters of je gaat op zoek naar voorwerpen waarmee je jouw uitrusting kunt verbeteren. Door te praten met de bewoners van het eiland krijg je vaak goede tips waar je heen kunt gaan en zelfs wanneer je zonder een echt doel rondloopt, merk je dat je via landmarks toch altijd wel op plekken komt die iets interessants te bieden hebben. Bovendien speel je op die manier diverse fast-travel punten vrij. En wanneer je daar in de game gebruik van maakt, dan zijn er bijna geen laadtijden. Binnen een paar seconden sta je op de plek die je op de map hebt aangegeven. Het is een klein voorproefje van wat de volgende generatie spelcomputers ons gaat bieden.

Goed vechtsysteem voor Ghost of Tsushima

Ghost of Tsushima geeft je de mogelijkheid om naar een rustig plekje af te reizen en daar een Haiku te schrijven. Toch is het een game waarbij je voornamelijk veel actie hebt. En daarbij is het vechtsysteem echt heel erg fijn. Het draait daarbij voornamelijk om het juist counteren van vijandelijke aanvallen. Die timing is iets dat je langzaam, maar zeker leert. Tegelijkertijd komen er steeds meer verschillende soorten vijanden langs en moet je in het heetst van de strijd wisselen tussen de verschillende aanvalstechnieken. Er komt heel wat bij kijken wanneer je frontaal de aanval kiest en die wilt overleven, maar wanneer het lukt, is die voldoening zeker aanwezig.

Tegelijkertijd is het minstens zo leuk om je ervaringspunten te steken in de mogelijkheden om de game sneaky te spelen. Het één voor één afmaken van vijanden zonder dat je het complete kamp op alarm slaat, geeft voldoening.

Personages zijn wat matig

Toch zijn er zeker dingen aan te merken op Ghost of Tsushima. Dit is zeker geen game die als all-time klassieker de boeken in gaat, maar de lol die ik er mee heb gehad, is zeker groot. Wat mij het meeste tegenstond in de game, zijn de personages. Jin zelf is redelijk goed uitgewerkt, maar zijn interne strijd tussen het eervol vechten als een samoerai of het effectief en sneaky uitschakelen als de Ghost komt niet heel erg goed naar voren. Maar het zijn met name de personages die samen met Jin het verhaal dragen die me eigenlijk niet heel erg konden boeien. Zij die Jin bijstaan in zijn strijd zijn wat karig uitgewerkt en de conversaties die je daarmee hebt zijn niet altijd van een niveau waar je blij van wordt. Daardoor komt het hoofdverhaal van de game niet zo uit de verf als dat ik had gehoopt.

Ghost of Tsushima is vanaf 17 juli te koop. Wil je meer lezen over gaming? Bezoek dan hier onze overzichtspagina.

Onderwerpen

• gaming
• Ghost of Tsushima
• PlayStation 4
• Review