[REVIEW] Greedfall: RPG met ruwe randjes

Het Franse Spiders kwam een paar jaar geleden uit met de game The Technomancer. Een RPG die je mee nam naar een futuristische wereld en je veel vrijheid had. Helaas was het resultaat niet al te best. Waar dat voor een gemiddelde studio de doodsteek kan zijn, leerde de ontwikkelaar hier van zijn fouten en brengt het met Greedfall andermaal een RPG uit. Hoewel deze niet hetzelfde niveau haalt als de echte grote games uit het genre, is het zeker een titel die het overwegen waard is.

In de game reis je af naar een eiland dat onlangs is ontdekt en gezien wordt als de nieuwe wereld. Er is de hoop dat er op dat eiland een middel is te vinden om de malichor te genezen. Deze ziekte heerst als een soort van plaag in de oude wereld en er gaan veel mensen aan dood. Je speelt daarbij de rol van De Sardet en moet op het eiland een weg vinden tussen het leven van de huidige bewoners (de natives) en die van de nieuwkomers die op zoek zijn een geneesmiddel. Dit zijn de punten die mij zijn opgevallen.

Boeiend verhaal met personages in Greedfall

Het sterkste punt van Greedfall is wat mij betreft te vinden in het verhaal en de personages die je tegenkomt. De setting is te begrijpen en de balans tussen het verstoren van de huidige orde of het respecteren daarvan is lastig te vinden. Daarbij helpt het dat je regelmatig personages tegenkomt die echt goed zijn uitgewerkt. Zodoende is het verhaal van de game er eentje om echt even voor te gaan zitten. Ook is het zo dat de keuzes die je maakt in de game vaak gevolgen hebben. Het gaat zeker niet zo diep als je het vergelijkt met The Witcher 3, maar het is zeker een leuke toevoeging.

Visueel best wel tof

Greedfall laat het wat afweten wanneer het aankomt op het gebied van gezichtsanimaties van de diverse personages. Maar op het gebied van de wereld is de game zeker mooi te vinden. Hier en daar worden bepaalde interieurs wat goedkoop hergebruikt, maar wanneer je door de open wereld rent kom je veel mooie dingen tegen. Ook is er veel oog voor details te vinden, waardoor het geheel zeer rijk aan voelt.

Vechten is leuk

Naast het beleven van het verhaal is er gelukkig ook ruimte voor actie. De game maakt daarbij gebruik van een actief vechtsysteem. Het is niet zo soepel als je het vergelijkt met Assassin’s Creed, maar vervelend is het allerminst. Ook gaan gevechten redelijk snel wanneer je er een beetje handig in wordt. Wat dat betreft vond ik het totaal niet erg wanneer de mouwen opgestroopt moesten worden om te gaan knokken. Wel is het zo dat de vijanden vaak gebruik maken van dezelfde tactieken. Als je dat eenmaal door hebt, dan kun je er in automatische piloot doorheen gaan.

Navigatie wat lastig

Greedfall heeft helaas ook nadelen. Eén daarvan is te vinden op het gebied van de navigatie. De game maakt gebruik van een soort Skyrim-achtige balk bovenaan die je de weg wijst. In grote open gebieden werkt dat naar behoren, maar je komt in de game ook regelmatig terecht in steden. Op dat soort momenten had een minimap geen overbodige luxe geweest. Want nu denk je soms een route te kunnen nemen, om er uiteindelijk achter te komen dat dat toch niet kan. Dan verlies je behoorlijk wat tijd en dat frustreert.

Voortgang in Greedfall gaat langzaam

Een ander minpunt is dat het nogal lang duurt voordat je sterker wordt. Je moet eerst in level omhoog gaan om op die manier een skill point te krijgen. Daarmee speel je nieuwe vaardigheden vrij, maar die moet je vervolgens wel weer eerst kopen. Bovendien zijn de effecten van nieuwe vaardigheden maar marginaal beter. Op die manier heb je niet echt het gevoel dat je tijdens het spelen sterker wordt en dat is jammer.

Greedfall is op die manier een goede RPG met wat ruwe randjes. Als je je daar overheen kunt zetten en wilt genieten van een goed verhaal, dan heb je aan deze game echt een goede. Greedfall is nu beschikbaar op de pc, PlayStation 4 en Xbox One. Wil je meer lezen over gaming? Bezoek dan hier onze overzichtspagina.

Onderwerpen

• gaming
• Greedfall
• Review