[REVIEW] La Casa de Papel Part 3: hetzelfde kunstje, ander decor

Afgelopen vrijdag (19 juli) lanceerde Netflix dan eindelijk het derde seizoen van La Casa de Papel. De eerste twee seizoenen van de Spaanse serie wisten veel indruk te maken, waardoor de verwachtingen voor dit derde seizoen hoog lagen. Heeft Netflix aan deze verwachtingen kunnen voldoen en is dit derde seizoen een verrijking voor het verhaal? Mark keek alle afleveringen en legt het je haarfijn uit.

La Casa de Papel Part 3: Netflix borduurt verder op Spaans succes

Ik denk dat we wel kunnen stellen dat de eerste twee seizoenen van La Casa de Papel onze harten gestolen heeft. In 2017 maakten we kennis met o.a. Tokia, Rio, Denver en El Professor. De bende die de Koninklijke Munt overvielen waren in het verhaal misschien de bad guys, maar waren voor de kijker de grote helden. Maar waar de eerste twee seizoenen van deze Spaanse serie ontzettend goed waren moet ik ook eerlijk bekennen dat het einde van seizoen 2 dusdanige voldoening gaf, dat ik persoonlijk niet zat te wachten op een derde seizoen. Het was goed zo naar mijn idee.

Netflix kondigde het derde seizoen wel aan en slingerde afgelopen vrijdag (19 juli) alle afleveringen het aanbod in. En waar ik in het begin een beetje sceptisch was over de komst van dit seizoen, merkte ik toch al snel dat ik heel veel zin had om dit derde seizoen te bekijken. La Casa de Papel Part 3 doet hetzelfde kunstje als de voorgaande seizoenen, maar dan met een ander decor. En ik ben achteraf verdomd blij dat Netflix de keuze heeft gemaakt om het verhaal verder te laten gaan.

Ik vertel je precies waarom.

⚠️PAS OP: Dit artikel bevat GEEN spoilers van het derde seizoen, maar WEL van de eerste twee seizoenen. Deze nog niet gezien, skip deze review dan⚠️

Het verhaal van Part 3

Aan het einde van het tweede seizoen kregen we te zien hoe de bende het voor elkaar kreeg om te ontsnappen uit de Koninklijke Munt. De groep is met het verlies van een aantal personages flink geslonken, maar het geluk is er niet minder om. Echter lijkt het moeilijkste deel van de hele overval nog plaats te moeten vinden: het ontsnappen naar het buitenland en niet gevonden worden.

Aan het begin van dit seizoen krijgen we te zien dat dit wel degelijk gelukt is. De groep is verdeeld over de wereldkaart en geniet uitgebreid van hun geld. Zo krijgen we onder andere ook Rio en Tokio te zien die zich in Panama, op een onbewoond eiland, bevinden. De twee genieten van de rust, het geld en van elkaar. Maar wanneer Tokio besluit om te vertrekken en haar eigen plan te trekken, gaat het mis. De twee worden opgespoord, Rio wordt gevonden en belandt in een uiterst nare situatie. Hoog tijd voor Tokio om de Professor in te schakelen en de groep weer bij elkaar te brengen.

De groep komt ook degelijk bij elkaar en krijgt vervolgens te horen dat er wederom een stunt in Spanje verricht moet gaan worden. Ze willen Rio uit de bak krijgen en kunnen dit naar eigen zeggen maar op een manier doen: nog een overval plegen, maar dit keer grootser dan ooit. En waar kan je dit dan beter doen, dan bij de Spaanse Bank. De overval is groter, heftiger en indrukwekkender dan de vorige. En dat zorgt uiteraard voor flink wat problemen.

We bevinden ons gewoon in een zelfde scenario, maar dit keer met een ander doel en een ander decor.

Netflix heeft weer een ijzersterke cast gefixt

Naast het feit dat de bende met een ander doel en een ander decor hetzelfde werk doet, zijn er ook wat aanvullingen in de groep. Zoals we eerder deze review al zeiden is de groep na de eerste twee seizoenen flink geslonken. Moskou, Berlijn en Oslo zijn niet meer onder de levenden en dat betekent dat er vervanging moet komen. Zeker gezien het feit dat de klus dit keer een stuk moeilijker is dan de vorige. En die klus ging uiteraard al niet over rozen. Monica Gaztambide wordt betrokken bij de strijd door haar relatie met Denver. Zij krijgt een nieuwe alias en gaat inmiddels door het leven als Stockholm. Naast deze toevoeging bestaat de groep nu ook uit Palermo, Marseille en Bogota. Met deze nieuwe groep wordt het onmogelijke mogelijk gemaakt.

De grote vraag is alleen of deze cast ook net zo in onze harten komt te zitten als de vorige. Eerlijk is eerlijk, het verlies van een aantal personages kwam echt hard aan in seizoen 1 en seizoen 2 van La Casa de Papel. En mocht hetzelfde gebeuren met personages uit de nieuwe groep, dan denk ik dat dit net zo hard aankomt. Marseille staat misschien iets meer op de achtergrond, maar Bogota en Palermo zijn wel degelijk een ontzettend goede toevoeging. Die eerste rol wordt goed ingevuld door Hovik Keuchkerian en die tweede ligt in handen van Rodrigo De La Serna. Ik vind dat beide heren het ontzettend goed gedaan hebben, gezien het feit dat ze amper buiten de boot vallen. Sterker nog: het lijkt er zelfs een beetje op dat de twee er al vanaf het begin bij zijn. En dat is dus goed gedaan.

Daarnaast moet ik ook eerlijk zeggen dat ik Esther Acebo, in haar rol als Stockholm, een ontzettend goede toevoeging vind. Waar ik haar personage in de eerste twee seizoenen een beetje irritant vond, moet ik zeggen dat het in dit seizoen echt een keiharde dame is. En Acebo speelt daar fantastisch op in.

Kortom: het zit dik in orde met de cast van La Casa de Papel Part 3.

La Casa de Papel zoals we het gewend zijn

Maar goed. We weten inmiddels wat het verhaal is van dit derde seizoen en dat de cast uitstekend in elkaar zit. Maar hebben we niet gewoon te maken met een typisch gevalletje: borduren op oud succes? En eerlijk is eerlijk: dat hebben we zeker. Het derde seizoen kun je, op de introductieaflevering na, direct naast het eerste seizoen leggen en vervolgens amper verschil zien. Qua concept dan. Tijdens het kijken van de eerste paar aflevering kreeg ik bijna een soort déjà vu, want ik had wel heel sterk het idee dat hetzelfde recept weer uit het kookboek getrokken werd. Maar toen ik na aflevering drie simpelweg niet meer kon stoppen met kijken, wist ik genoeg. Het maakt ook geen zak uit.

La Casa de Papel heeft een recept gevonden dat werkt en heeft daar ontzettend veel harten mee weten te veroveren. En waar ik normaal gesproken allergisch ben voor het gebruik van exact hetzelfde recept (waddup Prison Break) heeft het me dit amper gestoord. Daarbij is de overval op de Spaande Bank van compleet andere proporties en heeft Netflix het voor elkaar gekregen om mij weer urenlang op het puntje van de bank te houden. Ik gooide mijn principes opzij, genoot van de spanning en werd weer compleet verrast door gekke plottwist en brute actie.

Netflix pakt groter uit met hetzelfde recept en ik moet heel eerlijk zeggen dat ze het ook niet beter hadden kunnen doen.

Conclusie: hetzelfde kunstje, maar dan net even anders

Wie verwacht dat het derde seizoen van La Casa de Papel iets compleet anders gaat bieden dan de voorgaande seizoenen, zal zonder twijfel teleurgesteld worden. Uiteraard moet het concept van de serie wel hetzelfde blijven, maar we hebben wel te maken met exact hetzelfde kunstje op een ander decor. Maar het voelt allemaal wel anders dit keer. Het verhaal neemt je direct mee, de spanning is weer aan alle kanten te snijden en de klus is groter dan groot.

La Casa de Papel Part 3 is misschien wel de eerste serie die mij uiteindelijk niet heeft geïrriteerd met het feit dat er exact hetzelfde gedaan wordt, maar dan op een iets andere manier. Als we op details kijken loopt het verhaal uiteraard anders dan zijn voorgangers, maar het algemene concept van dit seizoen ligt in lijn met het eerste. En nogmaals: dat is alles behalve erg. Zeker wanneer je in het achterhoofd houdt dat het vierde seizoen het verhaal compleet anders kan laten lopen, en dat waarschijnlijk ook doet.

En ja: er komt een vierde seizoen. Dat kan niet anders.

Onderwerpen

• La Casa de Papel
• Netflix