[REVIEW] MediEvil: Oude game in nieuw jasje

Als we over een aantal jaar terugkijken op deze generatie spelcomputers, dan zien we enerzijds een paar hele toffe en vernieuwende games. Maar anderzijds wordt deze generatie ook getypeerd door het heruitgeven van games. Soms zijn het absolute klassiekers en soms zijn het games die tig jaar geleden eigenlijk gewoon ‘oké’ waren. MediEvil valt in die categorie.

MediEvil is een game die in 1998 uitkwam en redelijk goed werd ontvangen. Een klassieker was het echter niet. Daarvoor legde hij het af tegen andere platform-actie games zoals Spyro en Crash Bandicoot. Toch had hij zijn eigen charme, waarbij je met een voormalige held het in het dodenrijk opneemt tegen je vijanden van weleer. De game heeft nu een remake op de PlayStation 4 en dit zijn de punten die me zijn opgevallen.

Toegankelijk

MediEvil is gebaseerd dus op een game die twintig jaar geleden werd uitgebracht. Het grote voordeel aan deze remake is dat hij toegankelijk is. Dit is geen game waarbij je eerst een Kojima-achtige cutscene voorgeschoteld krijgt, maar waarbij het gewoon duidelijk is dat je een wapen hebt en dat iedereen die je in de weg staat met dat wapen moet worden afgemaakt. Alles wat beweegt is waarschijnlijk een vijand en daarmee moet worden afgerekend. Het begint met simpele vijanden en uitdagingen, maar langzaam maar zeker leer je om te gaan met meer uitdaging.

Met Nederlandse vertaling MediEvil redelijk geschikt voor kinderen

Ik heb twee kinderen die ook graag gamen. Meestal hebben ze niet veel interesse voor de games die ik test, want het is geen Fortnite of Minecraft. Maar deze keer werd de controller uit mijn handen gerukt, want de game is volledig in het Nederlands. Dat is overigens gebaseerd op je systeemtaal. Als je die op Nederlands hebt staan, dan speel je de game ook automatisch in het Nederlands. Voor de Engelse versie moet je dus je systeemtaal veranderen. Maar de Nederlandse vertaling is behoorlijk goed en zonder enige hulp konden mijn kinderen er mee aan de slag gaan. Zeker ook vanwege het bovengenoemde toegankelijke karakter van de game.

Actie is vermakelijk

En eerlijk is eerlijk, de actie in de game is vermakelijk. MediEvil is een titel waarbij je vaak je verstand op standje nul kunt zetten en gewoon om je heen hakt. Soms heb je een soort puzzel of moet je een bepaald obstakel overwinnen om verder te komen en dat zorgt dan voor een degelijke afwisseling. Het is een titel die je kunt spelen zonder dat je je volle focus op hoeft te zetten. Gewoon op de bank een beetje achterover leunen en dan ervaren wat de game te bieden heeft.

Gameplay in MediEvil is wat clumsy

Wel vind ik de game hier en daar wat ruw. Als ik Engelse termen mag gebruiken, dan komen termen als clumsy en sluggish naar boven. Met name de combinatie tussen rondlopen en de camera aanpassen voelt wat klunzig en daardoor zie je soms vijanden die om een hoekje staan niet zoals het zou moeten of is het lastig te timen wanneer je over een bepaald object kunt en moet springen. Dat levert wel wat frustratie op en dat had wat soepeler gemogen.

Personage is niet zo sterk

Waar je bij Spyro en Crash gelijk een bepaalde affectie hebt met het personage, kan Sir Daniel Fortesque me eigenlijk nauwelijks iets boeien. Het is dan ook eigenlijk een loser, zoals de game duidelijk probeert te maken. Hij werd in de veldslag als eerste afgemaakt omdat hij als een rund voor de andere strijders uitrende en als skelet blijft het nog altijd een klungel. Doordat het personage niet zo sterk is, is het verhaal dat de ontwikkelaar probeert te vertellen ook automatisch een stuk minder interessant. Daardoor is de drang om verder te komen puur gebaseerd op de gameplay.

MediEvil is nu beschikbaar op de PlayStation 4. Wil je meer lezen over gaming? Bezoek dan hier onze overzichtspagina.

Onderwerpen

• gaming
• MediEvil
• PlayStation 4
• Review