[REVIEW] One Punch Man: A Hero Nobody Knows

Bandai Namco is een Japanse uitgever die in het verleden heel veen anime en manga heeft vertaald naar games. Soms is dat een succes, soms pakt het iets minder goed uit. Met One Punch Man: A Hero Nobody Knows hebben ze een game uitgebracht die een beetje in het middensegment valt.

One Punch man draait om de held Saitama, die zo sterk is dat hij met een enkele klap elke tegenstander kan verslaan. En dat vindt hij eigenlijk helemaal niet leuk. Het levert een ietwat vreemde, maar zeer populaire anime op. Een vechtgame met een veel te sterk personage? Daar is toch niks aan? Gelukkig speel je niet als Saitama, maar met een eigen gemaakte personage. Vanuit die ogen volg je Saitama in het eerste seizoen van de animatie. Op die manier krijg je een bekend verhaal, maar dan net anders. Dit zijn de punten die me zijn opgevallen.

Er gebeurt van alles in de arena’s van One Punch Man

Tijdens de gevechten die je speelt in One Punch Man: A Hero Nobody Knows is er vaak van alles en nog wat gaande. In sommige gevechten zie je via een picture-in-picture view hoe Saitama er aan komt rennen en hoe lang het duurt voordat hij zich toevoegt aan jouw team. Daar bovenop kun je verschillende speciale aanvallen uitvoeren om op die manier je tegenstander veel schade toe te brengen. Deze gaan gepaard met diverse grootse effecten, slowmotions en emotie in de gezichten van de personages. Dit zijn de momenten waarop de anime echt goed tot leven komt.

Toegankelijk…

One Punch Man: A Hero Nobody Knows maakt gebruik van een vechtsysteem dat toegankelijk is. Binnen een paar potjes weet je wat de game te bieden heeft en gooi je zonder al te veel de moeite de ene na de andere speciale aanval er uit, terwijl je de aanvallen van de tegenstander succesvol weet te ontwijken of te blokkeren. Hierdoor is het ook een game die je makkelijk kunt introduceren aan vrienden en samen op de bank er mee los te gaan.

…maar wel wat eentonig

Maar de toegankelijkheid heeft ook een nadeel: omdat het niet heel erg diep is, ben je vaak tijdens potjes simpelweg op de knoppen aan het rammen en kom je dan alsnog als de winnaar uit de bus. Het is iets dat bij vele animatiegames wel het geval is. Ook bij een game als Dragon Ball Z ben je vaak gewoon aan het rammen en kom je wel als winnaar uit de bus. Toch had het fijn geweest als het systeem net wat meer diepgang had, zodat je op het puntje van je stoel gaat zitten. Nu was het vaak een geval van achterover hangen en de gevechten doorlopen.

Buiten vechten ook wat ruimte voor het avonturieren

One Punch Man: A Hero Nobody Knows is vooral een game die je haalt voor het vechtsysteem. Maar buiten de gevechten door is er ook wat ruimte om wat avonturen te beleven. Zo kun je rondrennen door de wereld, verschillende quests aannemen, jouw personage aanpassen met de verschillende kleding die je kunt scoren en uiteindelijk zelfs je eigen appartement inrichten. Het is best wel grappig, maar zeker geen Animal Crossing-achtige game.

Technisch is One Punch Man niet altijd even sterk

Waar de gevechten zelf behoorlijk goed ogen en een mooie ode zijn aan de animatie, is de game daarbuiten niet altijd even sterk. Zo heeft de framerate soms moeite om stabiel te lopen. Maar pijnlijker zijn de diverse cutscenes, waarin het verhaal wordt verteld. Deze zijn houterig, voorzien van behoorlijk matige voice-overs en ook qua inhoud verre van perfect. Op die manier is het lastig om echt van het verhaal in One Punch Man: A Hero Nobody Knows te genieten.

Wat dat betreft is One Punch Man: A Hero Nobody Knows niet heel erg goed, maar ook niet slecht. Het is zo’n typische middelmaat game, die volgens mij alleen enigszins de moeite waard is als je wat met de anime hebt. De game is nu beschikbaar. Wil je meer lezen over gaming? Bezoek dan hier onze overzichtspagina.

Onderwerpen

• gaming
• One Punch Man: A Hero Nobody Knows
• Review