[REVIEW] Sega Mega Drive Mini: heerlijk oude tijden herleven!

Een paar jaar geleden kwam Nintendo met hun NES Classic op de markt. Dat was een groot succes en zorgde er voor dat meerdere partijen besloten om ook zelf een mini-spelcomputer uit te brengen. De nieuwste in deze golf aan consoles is de Sega Mega Drive Mini.

Nu heeft Sega al heel wat compilaties uitgebracht op de verschillende platformen. Mocht je een PlayStation 4 hebben, dan heb je de Sega Megadrive Classics die je zo’n dertig euro kost. En daar krijg je dus vijftig games er bij. Maar dan moet je wel met een hippe en moderne controller losgaan. Het mooie aan de Sega Mega Drive Mini is dat het echt een retro gevoel oplevert. Dit zijn daarbij de punten die mij zijn opgevallen.

Flink wat games op de Sega Mega Drive Mini

Met veertig games heb je een kleinere aanbod dan de eerder genoemde collectie, maar het zijn er wel meer dan dat je krijgt bij de classic-spelcomputers van Nintendo. In het rijtje vind je games als Streets of Rage 2, Sonic the Hedgehog 1 en 2, Castlevania Bloodlines, Comix Zone, Wonder Boy in Monster World en Ecco the Dolphin. De Sega Mega Drive Mini wordt geleverd met twee controllers, waardoor je diverse games samen kan spelen. Op die manier heb ik met mijn oudste zoon met veel plezier de klassieker Streets of Rage 2 gespeeld.

Een controller met een lange kabel

Waar je bij de controllers van de Nintendo klassieke spelcomputers werd opgezadeld met een verdomd kort kabeltje, daar is die van de Sega Mega Drive Mini lang genoeg om op een degelijke afstand van de televisie plaats te nemen. Daarnaast ligt de controller erg lekker in de hand en heb je echt het gevoel dat de oude tijden herleven.

Makkelijk overal saven met de Sega Mega Drive Mini

Veel games die vroeger op de Mega Drive verschenen maakten gebruik van een paswoord-systeem om games op te slaan. Die moest je dan op papier opschrijven en hopen dat je moeder dat niet weggooide. Voor de Sega Mega Drive Mini is het makkelijker. Je kunt in elke game op elk gewenst moment de voortgang opslaan en daar dan weer later mee verder gaan. Dat is een modern gemak dat het spelen van de oude games net wat leuker maakt. En als je dan dood gaat, dan kun je makkelijk zo’n savefile laden in plaats van een compleet level opnieuw te spelen.

Rewindfunctie ontbreekt

Eén van de fijne elementen die de mini-spelcomputers van Nintendo hadden, was de mogelijkheid om games terug te spoelen. Op die manier kon je een foutje makkelijk herstellen. Dat is met name handig met alle moeilijke games die destijds werden uitgegeven. Die optie ontbreekt. Als een soort tegemoetkoming kun je nu wel lang op start drukken en op die manier een menu openen om daarmee naar het gameselectie overzicht te gaan. Je hoeft dus niet fysiek op de resetknop van de Sega Mega Drive Mini te drukken.

Niet elke game is boeiend

Je hebt dus heel wat games, maar er zitten daar ook heel wat titels bij die echt niet de moeite waard zijn en puur voelen als opvulling. Tegelijkertijd zijn er ook veel gemiste kansen in de line-up. Zo vind ik het jammer dat de derde Sonic the Hedgehog ontbreekt, had NBA Jam een goede game geweest om er bij te hebben, is Outrun een klassieker die er bij had gepast. Er zitten nu gewoon titels bij die je misschien één keer opstart en daarna nooit meer probeert. Street Fighter II is daar een goed voorbeeld van. Begrijp me niet verkeerd, het is een klassieker, maar je hebt het probleem dat de controller slechts drie knoppen heeft. Je moet elke keer op start drukken om te schakelen tussen schoppen en slaan. Dat werkt gewoon niet, waardoor de game na één keer spelen vergeten mag worden.

De Sega Mega Drive Mini is nu beschikbaar. Wil je meer lezen over alles dat met gaming te maken heeft? Bezoek dan hier onze overzichtspagina.

Onderwerpen

• gaming
• Review
• Sega Mega Drive Mini