[REVIEW] The Sinking City: sfeervolle game met beperkingen

Howard Phillips Lovecraft is een schrijver die in de vorige eeuw heel wat vreemde horrorverhalen heeft opgeschreven. De arme man werd slechts 46, maar heeft een flinke indruk achtergelaten met zijn werken. De boeken worden vandaag de dag nog veel gelezen is bovendien een welkome bron voor game-ontwikkelaars om games over te maken. The Sinking City is daar het laatste voorbeeld van.

De game is volgens de ontwikkelaars vooral geïnspireerd door het werk van H.P. Lovecraft. De game neemt je mee naar een periode van de jaren twintig van de vorige eeuw. Daar maken we kennis met Charles W Reed, die na zijn diensttijd in de Eerste Wereldoorlog het werk van een privé detective heeft opgepakt. De game neemt je mee naar het fictieve stadje Oakmont, dat op een rare manier wordt geplaagd door een aanhoudende vloed, waardoor het van de buitenwereld is afgesloten. Ook worden er meldingen gedaan van monsters en dorpsbewoners die redelijk doordraaien. Aan jou om op onderzoek te gaan en te kijken wat er aan de hand is. Dit zijn de punten die zijn opgevallen.

Een wereld met veel sfeer

Eén van de sterke punten van The Sinking City is wat mij betreft te vinden in de sfeer die de game neer zet. De game schotelt je een redelijk grote open wereld voor zoals je dat nog niet vaak hebt gezien. Het oogt allemaal wat onheilspellend wanneer je er doorheen loopt en dat gevoel wordt nog eens versterkt door de achtergrondmuziek, die behoorlijk spooky is. Het is in één klap duidelijk dat de makers zich hebben laten inspireren door de boeken van H.P. Lovecraft.

Op onderzoek uitgaan in The Sinking City

The Sinking City is een game die gemaakt is door Frogwares. Deze studio uit de Oekraïne is eigenlijk vooral bekend om de Sherlock Holmes-serie die ze hebben gemaakt. Het zal je dan ook niet verbazen dat je voor een groot gedeelte in de game op onderzoek uitgaat. Je bent constant op zoek naar aanwijzingen en sporen die je verder helpen in het verhaal en wanneer je op een plek komt waar een misdaad is gepleegd, dan kun je gebruik maken van de Mind’s Eye. Daarmee zie je dingen die je met het blote oog niet ziet, maar het gaat ten koste van je gezonde verstand, war je op lange termijn gaat opbreken. Het vinden van balans is dus belangrijk.

Tempo is wel wat traag in The Sinking City

Wanneer je op zoek bent naar actie, dan is The Sinking City niet je ding. Dit is een game waarbij je voornamelijk rondloopt, met mensen praat en nadenkt over wat je volgende stap is. Hoewel het vooral draait om het verhaal, had ik hier en daar wel echt zoiets dat het allemaal wat sneller en vlotter mocht gaan. Meer dan eens had ik dan ook mijn telefoon in de ene hand, terwijl ik met de andere mijn personage richting het nieuwe doel stuurde.

Technisch erg zwak

Net als bij de Sherlock Holmes-reeks is The Sinking City een game die het niet moet hebben van zijn schoonheid. Nu past de grijze en grauwe wereld bij de setting, maar het is daardoor wel heel erg eentonig. Daarnaast is het zo dat het hoofdpersonage hier en daar wat houterig loopt en personages er matig uitzien. En dan heb ik het nog niet gehad over de momenten waarop je per boot van punt A naar B moet. Daarbij loop je regelmatig tegen wat rotzooi op het water aan. In plaats van dat je daar overheen gaat, kom je soms vast te zitten, met alle gevolgen vandien. De productiewaarde is in zijn algeheel gewoon wat laag en dat is jammer.

The Sinking City is nu beschikbaar voor de pc, PlayStation 4 en Xbox One. Wil je meer lezen over gaming? Bezoek dan hier onze uitgebreide overzichtspagina.

Onderwerpen

• gaming
• Review
• The Sinking City