The Office, Walking Dead en andere series die veel en veel te lang doorgingen
Het is goed om te weten wanneer je moet stoppen. En ook al waren series als The Walking Dead en The Office hartstikke top, ze gingen veel te lang door.
Sommige series zijn gewoon écht heel erg goed. Ontzettend goed. Zonder dat je het door hebt kun je uren verliezen aan bingen op Netflix of Prime Video. En dat is vaak alleen maar goed nieuws. Zeker als de topseizoen na topseizoen blijven leveren.
Maar ja, dan begint het zoveelste seizoen en waar het hele riedeltje weer opnieuw begint. En tuurlijk de serie is nog steeds goed, het begint alleen een beetje langdradig te worden. Tijd om de handdoek in de ring te gooien en te kappen. Bij deze series was dat helaas niet het geval: ze gingen gewoon té lang door, hoe goed ze ook waren.
The Office was top, totdat dat het niet meer was
Zelden weet een comedyserie het zo ontzettend ver te schoppen. The Office is enorm bepalend geweest voor onze popcultuur en zelfs de hedendaagse humor die we nu hebben. Het succes van de serie was grotendeels te danken aan de bijzondere inzet van Steve Carell die uiteraard als Micheal Scott een van de belangrijkste personages was.
Waar The Office begon als een Amerikaanse kopie van de gelijknamige Britse comedyserie, werd het na seizoen één al gauw zijn eigen ding. Een ontzettend succesvol ding. Want deze sitcom in documentairestijl wist de lachspieren van een enorm groot publiek te raken. De show werd per seizoen steeds gekker en uitgebreider, met nieuwe personages, heuse driehoekrelaties en nog vreemdere uitspraken van Michael.
Leuk en aardig, totdat Michael opeens de show verlaat. Het perfecte moment om er de stekker uit te trekken en succesvol ten onder te gaan. Helaas niet, want de makers bleven maar afleveringen schrijven. Ja, Steve Carell had een vervanger, maar de show was toch niet meer hetzelfde. Toch vielen de laatste seizoen ook wel in de smaak, maar bij een aanzienlijk minder groot publiek. The Office had gewoon veel eerder moeten kappen.
The Walking Dead bleef maar met zijn Dead Walken
Een van de spannendste openingsafleveringen ooit gemaakt. Want wat als je wakker wordt uit een coma en de hele wereld blijkt naar de gallemiezen te zijn? Oh en er zijn zombies. Kneiter. Veel. Zombies. Op deze manier maakte de wereld kennis met The Walking Dead. Dé serie die zombies weer op de kaart wist te zetten met ongekende successen.
Waar het eerste seizoen van The Walking Dead nog grotendeels zijn inspiratiemateriaal volgde, een gelijknamige stripboekreeks, nam het snel zijn eigen wending. En dat was prima. Het werkte goed en ieder seizoen wist ons weer te verrassen. Net als je dacht dat zombies je grootste zorg waren, introduceerde The Walking Dead weer iets bizars. Vaak gecombineerd met personages waar we snel groot fan van werden zoals Michone en Negan.
De makers bleven maar seizoen eruit knallen en de ‘Dead’ in The Walking Dead bleven maar ronddwalen. Het werd op een gegeven moment ook wel een beetje een warboel. Dan stierf er weer een personage dat vanaf dag 1 al mee huppelde, toen verliet de hoofdrolspeler de show een tijdje, en toen was ‘ie opeens weer terug, toen was er weer een of andere spin-off, toen weer niet, en ga zo maar door. En tot op het heden is The Walking Dead nóg niet klaar. Een groot deel van de oorspronkelijke fans heeft het al lang opgegeven
Supernatural werd steeds minder super
Twee broers die fantastisch goed zijn in het afmaken van mythische wezens en monsters. Daar kunnen we wel even naar kijken. Zeker aangezien de serie veel inspiratie haalde uit mythologie en volksverhalen. Daardoor waren er bijna oneindig veel monsters en wezens om in Supernatural te laten zien.
We hadden alleen niet verwacht dat de makers van Supernatural ook gingen proberen om alle mogelijke monsters aan bod te laten komen. Het speciale aan de serie was juist dat iedere aflevering weer een avontuur was, met een mysterie om op te lossen en een monster om te verdrijven. Zo na vijf seizoenen heb je dan al heel wat monsters de revue zien passeren.
En zo bleef aflevering na aflevering weer een monster opduiken en weer een mysterie dat opgelost moest worden. En dat vijftien(!) seizoenen lang. Het hele bovennatuurlijke (Supernatural), werd een beetje gewoontjes; zo is natuurlijk niet heel bovennatuurlijk meer.
13 Reasons Why had te weinig redenen om door te moeten gaan
Voordat Squid Game op Netflix alle rage was, wist 13 Reasons Why een enorm publiek te bereiken. De Netflix Original bracht ons een schrijnend verhaal, waar ook nog het een en ander over te doen was. Hoe kon het ook anders als zelfmoord het centrale thema van de serie was. Toch werd later een expliciete scene verwijderd uit de show. Dat weerhield miljoenen mensen echter niet om de serie te bekijken.
En zoals de titel doet vermoeden draait het om 13 redenen waarom het personage van Hannah zelfmoord pleegt. Aan het einde van seizoen 1 hebben we ook al die dertien redenen. De serie wist ontzettend goed de drama, chaos en vooral absurdheid neer te zetten rondom een onverwachte dood van een jong persoon.
Het bleef alleen niet bij seizoen een. Er kwam een tweede, wat opzich nog wel te verklaren was. Dat ging meer over de vraag: hoe nu verder? Voeg daar nog wat Riverdale-achtig middelbareschooldrama aan toe en het was een vrij prima seizoen. Ook weer met kritische thema’s zoals wapenbezit en drugsverslaving. Toen was daar het derde en zelfs het vierde seizoen, dat alweer zo ver afweek van het verhaal waar het mee begon dat de serie niet meer de lovende kritieken kreeg als tijdens het begin.
Waarom Rockstar nooit een GTA-film maakte en de kans nu groter is